Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

rŭber, bra, brum (collat. form, nom. rŭbrus, Sol. 40, 23), adj. [Sanscr. rudhira, blood; Gr. ἐρυθρός, red; ef. rufus].

  1. I. Red, ruddy (cf.: rufus, russus): umor, Lucr. 4, 1051: sanguis, Hor. C. 3, 13, 7: cruore pannus, id. Epod. 17, 51: coccus, id. S. 2, 6, 102: jubar, Lucr. 4, 404; cf. flamma, Ov. M. 11, 368: Priapus, painted red, id. F. 1, 415: inguen, id. ib. 1,400 (cf. rubicundus): (sol) cum Praecipitem oceani rubro lavit aequore currum, i. e. reddened by the setting sun, Verg. G. 3,359; cf.: juvenum recens Examen Eois timendum Partibus Oceanoque rubro, the Eastern (i. e. Indian) Ocean, Hor. C. 1, 35, 32 (cf. infra, II.): rubriore pilo, Plin. 10, 63, 83, § 180: nitri quam ruberrimi, Cels. 5, 18, 31 et saep.
    Poet.: leges majorum (because their titles were written in red letters), Juv. 14, 192.
  2. II. As adj. prop.
    1. A. Rubrum Mare, the Red Sea, the Arabian and Persian Gulfs, Mel. 1, 10; 3, 7, 8; 3, 8, 1; Plin. 6, 23, 28, § 107; Curt. 8, 9, 14; Cic. N. D. 1, 35, 97; Nep. Hann. 2, 1; Tib. 2, 4, 30; Prop. 1, 14, 12; 3, 13 (4, 12), 6; Sil. 12, 231; Liv. 42, 52, 12.
      Poet.: rubra aequora, Prop. 1, 14, 12; Vulg. Heb. 11, 29 et saep.
    2. B. Saxa Rubra, a place between Rome and Veii, near the river Cremera, with stone-quarries, now Grotta rossa, Cic. Phil. 2, 31, 77; Liv. 2, 49 fin.; Tac. H. 3, 79; called breves Rubrae, Mart. 4, 64, 15.

Rŭbrensis lacus, a lake of Gallia Narbonensis, near Narbonne, now L’Etang de Sigoan, Plin. 3, 4, 5, § 32; called also Rŭ-brēsus lacus, Mel. 2, 5, 6.

Rubrĭānus, a, um, v. Rubrius, II.

rū̆brīca, ae, f. [from ruberica, from ruber] (sc. terra), red earth of any kind.

  1. I. In gen., Vitr. 2, 3; Col. 3, 11 fin.; Plin. 18, 14, 36, § 135.
  2. II. In partic., red earth for coloring, ruddle, red-ochre, red-chalk: buccas rubrica, cera omne corpus intinxit tibi, Plaut. Truc. 2, 2, 39: rubricā delibatus, Auct. Her. 3, 22, 37: proelia rubricā picta aut carbone, Hor. S. 2, 7, 98; Vitr. 7, 7; Plin. 35, 6, 14, § 33; 6, 30, 35, § 190: si oculo rubricam dirigat uno, Pers. 1, 66 et saep.
    1. B. Transf. (post-Aug.).
      1. 1. The title of a law, the rubric (because written in red): interdicta proponuntur sub rubricā Unde vi (Dig. 43, 16; Cod. 8, 4) aliqua enim sub hoc titulo interdicta sunt, Dig. 43, 1, 2 fin.
      2. 2. A law: se ad album ac rubricas transtulerunt, Quint. 12, 3, 11: Masuri rubrica vetavit, Pers. 5, 90.

1. rū̆brĭcātus, a, um, Part. of rubrico.

2. Rū̆brĭcātus, i, m., and Rū̆brĭ-cātum, i, n., a river of Spain, which falls into the Mediterranean Sea.
Form Rubricatus, Mel. 2, 6.
Form Rubricatum, Plin. 3, 3, 4, § 21.

rŭbrīco, no perf., ātum, 1, v. a. [rubrica], to color red (very rare): furi rubricato minare, Auct. Priap. 73, 2; Ven. Vit. S. Mart. 2 fin.; Petr. 46, 7; Vulg. Exod. 25, 5; 39, 33.

rŭbrīcōsus, a, um, adj. [rubrica], full of ruddle or red-ochre: ager, Cato, R. R. 34, 2: terra, id. ib. 34, 128: solum, Col. 4, 33, 1; Plin. 18, 17, 46, § 163.

Rū̆brĭus, i, m.; Rū̆brĭa, ae, f.,

  1. I. the name of a Roman gens; masc. Rubrius, Cic. Verr. 2, 1, 25, § 64; id. Phil. 2, 16, 40; id. Brut. 45, 168; Caes. B. C. 1, 23.
    Fem. Rubria, Cic. Fam. 9, 21, 3.
    Adj.: Lex Rubria (or lex Galliae Cisalpinae), of the year B. C. 43; v. Becker, Antiq. 3, 1, p. 51, and the authors there cited.
    Hence,
  2. II. Rū̆brĭ-ānus, a, um, adj., of or belonging to a Rubrius, Rubrian: senatusconsultum, Dig. 40, 5, 26, § 9; 40, 5, 28 pr.

rubrus, a, um, v. ruber init.