No entries found. Showing closest matches:
sĭtĭbundus, a, um, adj., thirsty (late Lat.), Ven. Fort. Vit. Rhadeg. 21.
* sĭtĭcĭnes, um, m. [1. situs-cano], musicians at funerals, Cato ap. Gell. 20, 2; Non. 54, 26 sq.
sĭtīcŭlōsus, a, um, adj. [sitis] (not ante-Aug.).
- I. Thirsty.
- A. Lit.: quidam, Sid. Ep. 2, 2 med.: corvus, Auct. Priap. 61, 12.
- B. Transf., of things, very dry, parched, arid: Appulia, Hor. Epod. 3, 16: siticulosum et peraridum solum, Col. 3, 11 fin.; Pall. Jan. 13, 4: calx, Vitr. 7, 2: aestas, Auct. Priap. 64, 3.
- II. Act., producing thirst: melimela, Plin. 23, 6, 55, § 104.
sĭtĭens, entis, Part. and P. a., v. sitio.
sĭtĭenter, adv., v. sitio, P. a. fin.
sĭtĭo, īvi or ĭi, 4, v. n. and a. [sitis].
- I. Neutr., to thirst, be thirsty (class.).
- A. Lit.: ego esurio et sitio, Plaut. Cas. 3, 6, 6; 4, 3, 4: sitit haec anus, id. Curc. 1, 2, 14: in medio sitit flumine potans, Lucr. 4, 1100: ne homines sitirent, Suet. Aug. 42.
With gen.: cochleae cum sitiunt aëris, Symm. Ep. 1, 27.
Prov.: sitire mediis in undis, i. e. to be poor in the midst of wealth, Ov. M. 9, 760.
- B. Transf. (esp. in the lang. of country people), of things (the earth, plants, etc.), to be dried up or parched, to want moisture: siquidem est eorum (rusticorum) gemmare vites, sitire agros, laetas esse segetes, etc., Cic. Or. 24, 81; cf.: sitire segetes, Quint. 8, 6, 6: tosta sitit tellus, Ov. F. 4, 940: colles, Front. Aquaed. 87; cf. infra, P. a.: aret ager; vitio moriens sitit aëris herba, Verg. E. 7, 57: cum sitiunt herbae, id. G. 4, 402: arbores, Plin. 17, 26, 40, § 249: cacumina oleae, id. 17, 14, 24, § 103 et saep.: ipsi fontes jam sitiunt, Cic. Q. Fr. 3, 1, 4, § 11: nec pati sitire salgama, to be dry, Col. 12, 9, 2.
- II. Act., to thirst after a thing (rare, but in the trop. signif. class.; cf.: cupio, desidero).
- A. Lit.: auriferum Tagum sitiam patriumque Salonem, Mart. 10, 96, 3.
Pass.: quo plus sunt potae, plus sitiuntur aquae, are thirsted for, Ov. F. 1, 216: umor quomodo sititur destillans, Plin. 17, 2, 2, § 15.
- B. Trop., as in all langg., to long for, thirst for, desire eagerly, covet: sanguinem nostrum sitiebat, Cic. Phil. 2, 7, 20; cf. Plin. 14, 22, 28, § 148: sanguinem, Just. 1, 8 fin. (opp. satiare); Sen. Thyest. 103: cruorem, Poët. ap. Suet. Tib. 59; cf.: sitit hasta cruores, Stat. Th. 12, 595: honores, Cic. Q. Fr. 3, 5, 3: populus libertatem sitiens, id. Rep. 1, 43, 66: ultionem, Val. Max. 7, 3 ext. 6; Vulg. Psa. 41, 3.
With gen.: non quidem fallacis undae sitit, sed verae beatitudinis esurit et sitit, App. de Deo Socr. 54, 27.
Hence, sĭtĭens, entis, P. a., thirsting, thirsty, athirst.
- A. Lit.: ut ipse ad portam sitiens pervenerim, Cic. Pis. 25, 61: quae (pocula) arenti sitientes hausimus ore, Ov. M. 14, 277: Tantalus, Hor. S. 1, 1, 68: viator, Ov. Am. 3, 6, 97: saecla ferarum, Lucr. 5, 947: sitienti aqua datur, Varr. R. R. 2, 1, 23.
- 2. Transf. (acc. to I. B.), of places, plants, etc., dry, parched, arid, without moisture (syn. aridus): hortus, Ov. P. 1, 8, 60.
By metonymy also, Afri, Verg. E. 1, 65: olea, Plin. 15, 3, 3, § 9: luna, i. e. cloudless, bright, id. 17, 9, 8, § 57; 17, 14, 24, § 112: Canicula, arid, parching, Ov. A. A. 2, 231.
Neutr. plur. absol.: lonchitis nascitur in sitientibus, in dry, arid places, Plin. 25, 11, 88, § 137; so, in sitientibus aut siccis asperis, id. 12, 28, 61, § 132.
With gen.: sitientia Africae, Plin. 10, 73, 94, § 201.
- B. Trop., thirsting for, desiring eagerly, greedy: gravius ardentiusque sitiens, Cic. Tusc. 5, 6, 16: (amator) avidus sitiensque, Ov. R. Am. 247: regna Ditis, Petr. poët. 121, 116: aures, Cic. Att. 2, 14, 1.
Poet.: modice sitiens lagena, of moderate capacity, Pers. 3, 92.
With gen.: virtutis, Cic. Planc. 5, 13: famae, Sil. 3, 578: pecuniae (with avarus et avidus), Gell. 12, 2, 13: sermonis, Claud. Cons. Mall. Theod. 251.
Hence, adv.: sĭtĭenter, thirstily, eagerly, greedily (acc. to B.): sitienter quid expetens, Cic. Tusc. 4, 17, 37; so, incumbere hauriendis voluptatibus, Lact. 2, 1, 3: haurire salutares illas aquas, App. M. 9, p. 218 fin.; 3, p. 135, 35.
Sitiogagus, i, m., a river of Asia, Plin. 6, 23, 26, § 99.
sĭtis, is (abl. site, Ven. Carm. 2, 13, 3; acc. sitem, Prud. στεφ. 2, 250), f. [etym. dub.; perh. akin with siccus], thirst (class.; used only in sing.).
- I. Lit.: demum fodere puteum, ubi sitis fauces tenet, Plaut. Most. 2, 1, 33; cf.: tibi cum fauces urit sitis, Hor. S. 1, 2, 114: siti sicca sum, Plaut. Curc. 1, 2, 26: anum interfecero siti fameque atque algu, id. Most. 1, 3, 36; id. Rud. 2, 2, 7; cf.: cum cibo et potione fames sitisque depulsa est, Cic. Fin. 1, 11, 37: explere diuturnam sitim, id. Sen. 8, 26; cf.: ut sitim nostro possis explere cruore, Ov. Tr. 3, 11, 57: ubi quarta sitim caeli collegerit hora, excited, Verg. G. 3, 327: fessa labore sitim collegerat, had become thirsty, Ov. M. 5, 446: sitim tolerare, Tac. G. 4: exstinguere sitim, Ov. M. 7, 569: restinguere, Verg. E. 5, 47: pellere, Hor. C. 2, 2, 14; Stat. Th. 5, 1: finire, Hor. Ep. 2, 2, 146: sedare, Lucr. 2, 663; 4, 850; 5, 945; Ov. M. 3, 415: famem ac sitim sedare, Plin. 11, 53, 119, § 284; Tac. H. 2, 49: levare, Ov. M. 12, 156; 15, 322: relevare, id. ib. 6, 354 al.: compescere, id. ib. 4, 102: deponere, id. ib. 4, 98: defendere fonte, Sil. 7, 170: avertere, id. 8, 572: reprimere, Curt. 7, 5, 7: pomi sitim faciunt, provoke, Plin. 23, 7, 70, § 135: sucus, qui sitim stimulet, id. 23, 7, 67, § 132: sitim adferunt (fici), id. 23, 7, 63, § 121: accendit, id. 11, 2, 1, § 3; Curt. 7, 5, 2: in lassitudine et in siti, Plin. 22, 24, 51, § 111: excessit sitim potio, was more than enough for, Cels. 1, 2: ardere siti, Claud. in Ruf. 1, 104: sitis arida guttur Urit, Ov. M. 11, 129.
- B. Transf., of things (places, plants, etc.), dryness, drought, aridity (poet. and in post-Aug. prose): et Canis arenti torreat arva siti, Tib. 1, 4, 42; Verg. G. 2, 353: deserta siti regio, id. A. 4, 42: haurit sitis ignea campos, Stat. Th. 4, 699: sitis aestatis restinguitur fontibus, i. e. of plants, Col. 11, 3, 9; Plin. 19, 2, 8, § 29 al.
- II. Trop., strong or ardent desire, greediness, thirst: cupiditatis sitis, Cic. Par. 1, 1, 6.
With gen. obj.: libertatis, Cic. Rep. 1, 43, 66: cruoris, Ov. M. 13, 768: argenti sitis importuna famesque, Hor. Ep. 1, 18, 23: sitis major famae quam virtutis, Juv. 10, 140: audiendi, Quint. 6, 3, 19.
† sītistus, a, um, adj., = σιτιστός, fed, fattened (pure Lat. altilis), Plin. 29, 3, 11, § 45.
† sītītes, ae, m., = σιτίτης, a kind of precious stone, Plin. 37, 7, 25, § 43 (Jahn, syrtites).
sĭtītor, ōris, m. [sitio], a thirster after any thing (post-Aug.).
- * I. Lit.: aquae, Mart. 12, 3, 12.
- II. Trop.: sanguinis, Mart. Cap. 1, § 82: novitatis, App. M. 1, p. 103, 17.