Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

†† sacondios or socondios, ii, m. [Indian], a hyacinth-colored amethyst in India, Plin. 37, 9, 40, § 122; v. sacos, or socos.

†† sacos or socos [Indian], hyacinthcolor, so called by the Indians, Plin. 37, 9, 40, § 122.

sōcordĭa (o short, Prud. Apoth. 194; cf. socors; sometimes, on account of the etymology, written also sēcordĭa), ae, f. [socors], dulness of mind, i. e.,

  1. I. Weakmindedness, silliness, folly, stupidity (very rare; syn.: insipientia, stoliditas): socordiam quidam pro ignaviā posuerunt (v. II.); Cato pro stultitiā posuit, Fest. pp. 292 and 293 Müll.: si quem socordiae argueret, stultiorem aiebat filio suo Claudio, Suet. Claud. 3; Tac. A. 4, 35.
  2. II. Carelessness, negligence, sloth, laziness, indolence, inactivity (the predominant signif. of the word; used only in the sing.; cf. Diom. p. 314 P.; perh. only once in Cic.; syn.: ignavia, desidia, segnities): tu ad hoc diei tempus dormitasti in otio. Quin tu abs te socordiam omnem reicis segnitiem amoves, Plaut. As. 2, 1, 6: nisi somnum socordiamque ex pectore oculisque amovetis, id. Ps. 1, 2, 11: nihil loci’st segnitiae neque socordiae, Ter. And. 1, 3, 1: socordia atque desidia, Auct. Her. 2, 23, 35; so (with desidia) Sall. C. 4, 1; (with ignavia) id. ib. 58, 4; (with incultus) id. J. 2, 4; (opp. industria) Tac. A. 2, 38: nostrā cunctatione et socordiā jam huc progressus, Liv. 22, 14, 5: Cyrenenses tardius iere. Id socordiāne an casu accideret, parum cognovi, Sall. J. 79, 5: socordiāne an vinolentiā, Tac. A. 12, 67: fortunā per socordiam non uti, Liv. 7, 35: nisi felicitas in socordiam vertisset, exuere jugum potuere, Tac. Agr. 31 fin.: caeca ac sopita socordia, Quint. 1, 2, 5: Darei, Curt. 7, 4, 3.

sōcordĭter, adv., v. socors fin.

sōcors (o short, Prud. Cath. 1, 33; cf. socordia), cordis, adj. [se, = sine, and cor(d)s], mentally dull, i. e.,

  1. I. Narrow-minded, silly, foolish, blockish, stupid, thoughtless, senseless, etc. (rare but class.; syn.: stultus, stolidus, ineptus, insipiens, insulsus): socors naturā neglegensque, Cic. Brut. 68, 239: homines non socordes ad veri investigandi cupiditatem excitare, id. N. D. 1, 2, 4: stolidi ac socordes, Liv. 9, 34: socors ingenium, Tac. A. 13, 47: animus, id. H. 3, 36: Tiberius callidior, Claudius socordior, Sid. Ep. 5, 7 fin. (cf. under socordia, I., the passage ap. Suet. Claud. 3): apud socordissimos Scythas Anacharsis sapiens natus est, App. Mag. p. 289, 25.
  2. II. Careless, negligent, sluggish, slothful, lazy, inactive, etc. (not in Cic.; syn.: ignavus, segnis), Plaut. Cist. 4, 2, 5: languidus et socors, Sall. H. Fragm. 3, 61, 8 Dietsch: neque victoriā socors aut insolens factus, id. J. 100, 1: Sejanus nimiā fortunā socors, Tac. A. 4, 39: vulgus sine rectore praeceps, pavidum, socors, id. H. 4, 37.
    With gen.: nolim ceterarum rerum te socordem eodem modo, Ter. Ad. 4, 5, 61: gregarius miles futuri socors, Tac. H. 3, 31.
    Hence, adv.: sŏcor-dĭter (acc. to II.), carelessly, negligently, slothfully (not used in posit.); comp.: socordius ire milites occepere, Sall. H. Fragm. ap. Non. 235, 15; so, res acta, Liv. 1, 22: agere, Tac. H. 2, 15.