Lewis & Short

sŭdis (nom. sing. only, Plin. 32, 10, 54, § 154 infra), is, f., a stake, pile (syn.: palus, sublica).

  1. I. Lit., plur.: sudes stipitesque, Caes. B. C. 1, 27; id. B. G. 5, 18; 5, 40; Verg. A. 7, 524: quadrifidae, id. G. 2, 25: fraxineae, id. ib. 2, 359; Sil. 6, 559: quominus putrescerent sudes, Plin. 17, 14, 24 § 101 al.
    In sing., Ov. M. 12, 299 sq.; Luc. 6, 174.
    As a weapon: multa vulnera sudibus facta, Liv. 40, 6, 6; Tib. 1, 10, 65; cf.: sudes in terga erectae, bristles, spines, Juv. 4, 128: densae, thorns, Prud. Apoth. 127: saxeae, i. e. rocky peaks, crags, App. M. 7, p. 195, 26.
  2. II. Transf., a kind of pike (a fish); perh. Esox sphyraena, Linn.; Plin. 32, 10, 54, § 154.