Lewis & Short

suffrāgātĭo (subf-), ōnis, f. [suffragor], a voting for one or in one’s favor, interest, favor, support, suffrage (class.): suffragationem, observantiam, et gratiam tollere, Cic. Planc. 18, 44; cf.: sublata sunt studia, exstinctae suffragationes, id. ib. 6, 15: in consule declarando multum etiam apud universum populum Romanum auctoritatis habet suffragatio militaris, id. Mur. 18, 38: urbana, id. ib. 19, 38; cf. Planc. ap. Cic. Fam. 10, 9, 2: justa, Liv. 10, 13, 13: nec potestas nec suffragatio horum valuit, id. 4, 44, 2; Suet. Claud. 11: materna, Sen. Cons. ad Marc. 24, 3: divina, Val. Max. 4, 7, 1: credula, id. 9, 15, ext. 2.
With gen.-obj.: suffragationem consulatus perdere, the recommendation to the consulship, Cic. Mil. 13, 34: consulatūs, Sall. J. 65, 5.