Lewis & Short

tĭmor (tĭmos, Naev. ap. Non. 487, 6), ōris, m. [timeo].

  1. I. Lit., fear, dread, apprehension, alarm, anxiety (cf.: metus, horror, formido, timiditas, pavor): definiunt timorem metum mali appropinquantis, Cic. Tusc. 4, 8, 19: metus ac timor, id. Verr. 2, 4, 19, § 41: timor praepedit dicta linguae, Plaut. Cas. 3, 5, 25: timore torpeo, id. Truc. 4, 3, 50: prae timore in genua concidit, id. Rud. 1, 2, 85; id. Cist. 4, 2, 45: in timorem dabo militarem advenam, id. Ps. 4, 1, 19: animus timore Obstipuit, Ter. Ad. 4, 4, 4: magno timore sum, Cic. Att. 5, 14, 2; id. Fin. 2, 10, 30: cruciatu timoris angi, id. Off. 2, 7, 25: amici nostri, timore de nobis afficiuntur, id. Fam. 11, 2, 3: res quae mihi facit timorem, id. ib. 10, 18, 2: timore perterritus, id. Div. 1, 28, 58; so Caes. B. G. 1, 22; 1, 23: huc accedit summus timor, Cic. Rosc. Am. 4, 9: haec sunt in judicum animisoratione molienda, amor, odiumspes, laetitia, timor, molestia, id. de Or. 2, 51, 206: timor incutitur ex ipsorum periculis, id. ib. 2, 51, 209: timor omnem exercitum occupavit, Caes. B. G. 1, 39; cf. Cic. Rep. 1, 16, 25: Parthis timor injectus est, id. Att. 5, 20, 3; id. Agr. 1, 8, 23; Caes. B. G. 7, 55: alicui timorem deicere, Cic. Rep. 1, 15, 24: hunc mihi timorem eripe, id. Cat. 1, 7, 18: ades animo et omitte timorem, id. Rep. 6, 10, 10: timorem abicere, id. Fam. 11, 21, 4: timore sublato, Caes. B. G. 6, 23; cf.: omni timore deposito, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 23, 1: ut se ex maximo timore colligerent, Caes. B. C. 3, 65: ea (aestas), quae sequitur, magno est in timore, i. e. occasions great apprehension, Cic. Fam. 2, 10, 4: numquam fidele consilium daturus timor, Sen. Ben. 7, 26, 5.
    With ne: ubi timor est, ne auctumnalis satio hiemis gelicidiis peruratur, Col. 11, 3, 63; so Verg. A. 6, 352; Liv. 6, 28, 8.
    With acc. and inf.: in timore civitas fuit, obsides captivosque Poenorum ea moliri, Liv. 32, 26, 16: subest ille timor ne dignitatem quidem posse retineri, Cic. de Or. 2, 82, 334.
    With in and abl.: cum major a Romanis metus timorem a principibus suis vicisset, Liv. 45, 26, 7.
    With gen. of the thing feared: belli magni timor impendet, Cic. Fam. 2, 7, 4; so, vituperationis non injustae, id. Rep. 5, 4, : repentinae incursionis, Caes. B. G. 6, 23: mortis, Lucr. 5, 1180; Ov. M. 7, 604.
    In plur., Cic. Rep. 1, 44, 68; Lucr. 2, 45; 5, 46; Cat. 64, 99; Hor. C. 1, 37, 15; id. Ep. 1, 4, 12.
    1. B. Personified, Fear: Timor, Hor. C. 3, 1, 37: ater, Verg. A. 9, 719.
      Plur., Ov. M. 12, 60.
  2. II. Poet., transf.
    1. A. In a good sense, awe, reverence, veneration: divum, Lucr. 5, 1223: quod hominibus perturbatis inanem religionem timoremque dejecerat, Cic. Rep. 1, 15, 24: deorum, Hor. S. 2, 3, 295: sacer, Sil. 3, 31: primus in orbe deos fecit timor, Stat. Th. 3, 661.
    2. B. An object that excites fear, a terror: audaci tu timor esse potes, Prop. 3, 7, 28 (4, 6, 70): Cacus Aventinae timor, Ov. F. 1, 551; cf. id. M. 3, 291; 10, 29; 12, 612: magnus uterque timor latronibus, Hor. S. 1, 4, 67; Plin. 8, 32, 50, § 119.
    3. C. An object for which anxiety is felt (poet.): ratis, tot gracili ligno complexa timores, Stat. S. 3, 2, 80.