Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

Trăchāla, ae, m., = Τραχαλᾶς, Bullnecked, an epithet of Constantine, Aur. Vict. Epit. 41.

Trachallus (-ālus), i, m., an orator contemporary with Quintilian, Quint. 6, 3, 78; 10, 1, 119; 12, 5, 5.

Trāchas, antis, f., = Τράχης, the town usually called Tarracina, near the Pomptine Marshes, Ov. M. 15, 717.

trāchīa, ae, f., = τραχεῖα, the windpipe, trachea, Macr. S. 7, 15.

Trāchīn, īnis, or Trāchȳn, ȳnos, f., = Τραχίν or Τραχύν, a town of Thessaly, on Mount Œta, where Hercules caused himself to be burned, Plin. 4, 7, 14, § 28; Sen. Herc. Oet. 135; 195; 1432; id. Troad. 818; Ov. M. 11, 627.
Hence, Trāchīnĭus, a, um, adj., of or belonging to Trachin, Trachinian: tellus, Ov. M. 11, 269: miles, Luc. 3, 177: heros, i. e. Ceyx, king of Trachin, Ov. M. 11, 351; called also, absol., Trachinius, id. ib. 11, 282; cf. puppis, the vessel in which Ceyx was shipwrecked, id. ib. 11, 502: herba, Plin. 27, 13, 114, § 141: rosa, id. 21, 4, 10, § 16: Halcyone, the consort of Ceyx, Stat. S. 3, 5, 57.
In plur. subst.: Trāchīnĭae, ārum, f., The Trachinian Women, a tragedy of Sophocles, Cic. Tusc. 2, 8, 20.

tracta, ae, v. traho, P. a. B. 2.

tractābĭlis, e, adj. [tracto], that may be touched, handled, or taken hold of; that may be wrought, manageable, tractable (class).

  1. I. Lit.: tractabile omne necesse est esse, quod natum est, Cic. Univ. 4 med.: materies, Vitr. 2, 9 fin.: tofi in opere, Plin. 36, 22, 48, § 167: Italicum genus falcium vel inter vepres, id. 18, 28, 67, § 261: folium, id. 21, 17, 68, § 108: pondus, i. e. portable, Stat. S. 5, 1, 84: est mare, confiteor, nondum tractabile nanti, Ov. H. 19, 71; cf.: non tractabile caelum, i. e. inclement, stormy, Verg. A. 4, 53: vox, tractable, flexible, Quint. 11, 3, 40.
    Comp.: ulcera tractabiliora fieri, Plin. 30, 13, 39, § 117.
  2. II. Trop., pliant, yielding, manageable, tractable: virtus est cum multis in rebus, tum in amicitiā tenera et tractabilis, Cic. Lael. 13, 48: nullis ille movetur Fletibus aut voces ullas tractabilis audit, Verg. A. 4, 439: impatiens animus nec adhuc tractabilis arte, Ov. R. Am. 123: mite ac tractabile ingenium, Curt. 3, 2, 17: quod te tam tractabilem video, ut, etc., Plin. Ep. 9, 24, 1.
    Comp.: nihil est enim eo (filio) tractabilius, Cic. Att. 10, 11, 3: Agrippa nihilo tractabilior, Suet. Aug. 65 fin.; Plin. Ep. 5, 1, 10.
    Adv.: tractābĭ-lĭter, without opposition, tractably (very rare): tractabilius, Gell. 6, 2, 8.

tractābĭlĭtas, ātis, f. [tractabilis], fitness for being handled or wrought, manageableness, tractability (very rare): populus, salix, tilia in sculpturis commodam praestant tractabilitatem, Vitr. 2, 9, 12.

tractābĭlĭter, adv., v. tractabilis fin.

tractātĭo, ōnis, f. [tracto].

  1. I. In gen., a handling, management, treatment (class.): nec vero qui fidibus aut tibiis uti volunt, ab haruspicibus accipiunt earum tractationem, sed a musicis, Cic. Div. 2, 3, 9: armorum, id. de Or. 3, 52, 200: beluarum, id. Off. 2, 5, 17: magnarum rerum, id. Rep. 3, 3, 5: tractatio atque usus vocis, id. Or. 18, 59: usus et tractatio dicendi, id. de Or. 1, 23, 109: philosophiae, id. Ac. 2, 2, 6: litterarum, id. Brut. 4, 15: assidua veterum scriptorum, Gell. 5, 21, 3: quaestionum, Quint. 4, 5, 6: reipublicae, Sen. Tranq. 3, 1: est in utroque (in poësi et in oratione solutā) et materia et tractatio, materia in verbis, tractatio in collocatione verborum, Cic. Or. 59, 201.
  2. II. In partic.
    1. A. Treatment of a person, i. e. conduct, behavior towards him (post-Aug., and mostly in jurid. lang.): maritus uxori, si malae tractationis accusabitur, non inverecunde dicet, etc., of maltreatment, Quint. 7, 4, 10 sq.; so id. 7, 4, 24; 7, 4, 29; 7, 3, 2; 4, 2, 30; 9, 2, 79; Sen. Contr. 3, 7; Tert. Poen. fin.
    2. B. In rhet. lang.
      1. 1. A rhetorical figure, the treatment, handling, discussion of a subject, Cic. de Or. 2, 41, 177; Quint. 9, 1, 33; Sen. Contr. 1, 1 med.
      2. 2. A special use, usage of a word, Cic. Part. Or. 5, 17.

tractātor, ōris, m. [tracto].

  1. I. A slave among the Romans, who manipulated and suppled his master’s limbs while anointing them; a shampooer, Sen. Ep. 66, 53.
  2. II. A handler, treater of any thing. esp. of literary matters (post-class.): Origenes scaevus cavendusque tractator, Sid. Ep. 2, 9; 4, 11; Hier. in Helv. 6; Spart. Get. 4; Sulp. Sev. 1, 6.

* tractātōrĭum, ii, n. [tracto], a place where deliberations were held, causes tried, etc., a place of business, session-room, Sid. Ep. 1, 7.

tractātrix, īcis, f. [tractator], a female shampooer, Mart. 3, 82, 13.

tractātus, ūs, m. [tracto], a touching, handling, working.

  1. I. Lit. (rare; not in Cic.): nucum, Plin. 15, 22, 24, § 87: plantae tractatu mansuescunt ut ferae, id. 17, 10, 12, § 66: tofacea aspera tractatu, id. 17, 7, 4, § 44.
  2. II. Trop., a handling, management, treatment (class.; esp. freq. in Quint.): artium (corresp. to the preced. tractantur), * Cic. de Or. 3, 23, 86: asperiorum tractatu rerum atteruntur (ingenia), Quint. 8, prooem. § 2; so, artis hujusce, id. ib. § 5: communis locorum, id. 12, 8, 2: temporis, id. 5, 10, 42: troporum, id. 1, 8, 16: aequi bonique, id. 12, 1, 8; 12, 2, 3: judicialis officii, Gell. 14, 2, 20; Vell. 2, 94, 4.
    In plur.: tractatus omnes, Quint. 7, 6, 12: legales, id. 3, 8, 4.
      1. 2. Esp., of mental handling. reflection, consideration: de copiis expensisque, Veg. Mil. 3, 3; Dig. 19, 5, 5: si cognitio prolixiorem tractatum habeat, ib. 36, 1, 3: in tractatu habere, Lact. Mort. Pers. 48, 2.
      2. 3. A consultation, discussion: cum tractatu habito societas coïta est, Dig. 17, 2, 32: diu multumque tractatu inter nos habito, Cypr. Ep. 3, 3.
    1. B. Transf., in concr.
      1. 1. A treatise, tractate, tract: separatim toto tractatu sententia ejus judicanda est, Plin. 14, 4, 5, § 45.
      2. 2. In eccl. Lat., a sermon, homily: tractatus populares, quos Graece homilias vocant, Aug. Haeres. 4 praef.

Tractīcĭus or -tĭus, ii, m. [traho], The Dragged, a nickname of Heliogabalus, who, after having been slain, was dragged through the streets, Aur. Vict. Ep. 23 fin.; Lampr. Heliog. 17.

tractim, adv. [tractus], by drawing along, i. e. little by little, by degress; in a drawling way, at length, slowly (poet. and in post-Aug. prose), Enn. ap. Macr. S. 6, 4 (Ann. v. 418 Vahl.): quid, si ego illum tractim tangam, ut dormiat? i. e. should stroke him, Plaut. Am. 1, 1, 157: ire, Lucr. 3, 530; 6, 118: susurrant, Verg. G. 4, 260; so, sonat jucundo hiatu, Gell. 7, 20, 3: tractim pronuntiata littera i, i. e. pronounced long, id. 4, 6, 6; cf. also, dicere (opp. festinanter), slowly, Sen. Ep. 40, 9.

Tractītĭus, a, um, v. Tracticius.

tracto, āvi, ātum (gen. plur. part. tractantum, Ov. P. 3, 3, 20), 1, v. freq. a. [traho].

  1. I. To draw violently, to drag, tug, haul, etc. (so, very rare): qui te (Hectorem) sic tractavere? Enn. ap. Macr. S. 6, 2 (Trag. v. 96 Vahl.): tractatus per aequora campi, id. Ann. v. 140 Vahl.: tractata comis antistita Phoebi, Ov. M. 13, 410: malis morsuque ferarum Tractari, to be torn, rent, lacerated, Lucr. 3, 889.
  2. II. To touch, take in hand, handle, manage, wield; to exercise, practise, transact, perform, etc. (freq. and class.; cf.: tango, ago, perago).
    1. A. Lit.: ut ea, quae gustemus, olfaciamus, tractemus, audiamus, etc., Cic. Tusc. 5, 38, 111: numquam temere tinnit tintinnabulum, nisi qui illud tractat, Plaut. Trin. 4, 2, 163: aliquid manibus, id. Poen. 1, 2, 103: tractavisti hospitam ante aedes meas, id. Mil. 2, 6, 30: mateilionem Corinthium cupidissime tractans, Cic. Par. 5, 2, 38: volucra, quae non possum tractare sine magno gemitu, id. Att. 12, 22, 1: aret Pellis et ad tactum tractanti dura resistit, Verg. G. 3, 502: puer unctis Tractavit calicem manibus, Hor. S. 2, 4, 79: vitulos consuescere manu tractari, Col. 6, 2, 1: tractat inauratae consona fila lyrae, i. e. strikes, plays upon, Ov. Am. 1, 8, 60: necdum res igni scibant tractare, to prepare, i. e. to cook, dress, Lucr. 5, 953: solum terrae aere, id. 5, 1289; cf.: lutosum agrum, i. e. to till, Col. 2, 4, 5: tractari tuerique vites, Cic. Fin. 5, 14, 39: ceram pollice, Ov. M. 10, 285; cf. id. ib. 8, 196: lanam, Just. 1, 3: lanuginem, Suet. Ner. 34: gubernacula, to manage, Cic. Sest. 9, 20: tela, to wield, Liv. 7, 32, 11; cf.: speciosius arma, Hor. Ep. 1, 18, 53: servus, qui meam bibliothecen multorum nummorum tractavit, has taken care of, had charge of, Cic. Fam. 13, 77, 3; cf.: eras tu quaestor; pecuniam publicam tu tractabas, id. Div. in Caecil. 10, 32: rationem Prusensium, Plin. Ep. 10, 28, 5.
    2. B. Trop., to handle, manage, practise, conduct, lead, etc.
      1. 1. In gen.: ut ne res temere tractent turbidas, Enn. ap. Cic. de Or. 1, 45, 199 (Trag. v. 189 Vahl.): suam rem minus caute et cogitate, Plaut. Trin. 2, 2, 46: causas amicorum tractare atque agere, Cic. de Or. 1, 37, 170: causam difficiliorem, id. Fam. 3, 12, 3: condiciones, Caes. B. C. 3, 28: bellum, to conduct, carry on, Liv. 23, 28, 4; Tac. A. 1, 59; Just. 9, 8, 12; 22, 5, 4: proelia, Sil. 15, 466; cf.: vitam vulgivago more ferarum, to lead, pass, spend, Lucr. 5, 930; so, vitam, Auct. Her. 4, 24, 33 (al. transactam): imperium, Just. 1, 2, 1: regna, id. 2, 4, 20: pauca admodum vi tractata, quo ceteris quies esset, Tac. A. 1, 9 fin.: artem, to practise, Ter. Phorm. prol. 17; Cic. Ac. 2, 7, 22: verba vetera, to employ, Quint. 11, 1, 6: personam in scenā, to perform, act, represent, id. Rosc. Com. 7, 20; so, partes secundas (mimus), Hor. Ep. 1, 18, 14: animos, Cic. Or. 28, 97; cf. Quint. 11, 1, 85.
        Reflex.: quo in munere ita se tractavit, ut, etc., has so conducted himself, Cic. Fam. 13, 12, 1; so, ita me in re publicā tractabo, ut meminerim, etc., id. Cat. 3, 12, 29.
      2. 2. In partic.
        1. a. To treat, use, or conduct one’s self towards a person in any manner: ego te, ut merita es de me, tractare exsequar, Plaut. As. 1, 3, 8: haec arte tractabat virum, ut, etc., Ter. Heaut. 2, 3, 125: omnibus rebus eum ita tractes, ut, etc., Cic. Fam. 1, 3: non tractabo ut consulem, id. Phil. 2, 5, 10: aliquem liberaliter, id. Verr. 1, 8, 23: nec liberalius nec honorificentius potuisse tractari, id. Fam. 13, 27, 2: pater parum pie tractatus a filio, id. Cael. 2, 3: mercatores ac navicularii injuriosius tractati, id. Imp. Pomp. 5, 11: pauloque benignius ipsum Te tractare voles, Hor. Ep. 1, 17, 12.
        2. b. To handle, treat, investigate, discuss any thing, mentally, orally, or in writing (cf.: dissero, disputo, ago). ( α ) With acc.: quem ad modum quamque causam tractare conveniat, Auct. Her. 2, 2, 2: oratori omnia quaesita, audita, lecta, disputata, tractata, agitata esse debent, Cic. de Or. 3, 14, 54: habeat omnes philosophiae notos et tractatos locos, id. Or. 33, 118: causas amicorum, id. de Or. 1, 37, 170: tractata res, id. Rep. 3, 3, 4: definitiones fortitudinis, id. Tusc. 4, 24, 53: partem philosophiae, id. Ac. 1, 8, 30: constantiam, id. Lael. 18, 65; cf. id. ib. 22, 82: ibi consilia decem legatorum tractabantur, Liv. 33, 31, 7: fama fuittractatas inter Eumenen et Persea condiciones amicitiae, id. 44, 13, 9: scrupulosius tractabo ventos, Plin. 2, 46, 45, § 118: prima elementa, Quint. prooem. 21; 1, 1, 23: locus, qui copississime a Cicerone tractatur, id. 1, 4, 24; 7, 2, 43: aliquid memori pectore, to ponder, reflect upon, Juv. 11, 28; cf.: tractare proeliorum vias, Tac. A. 2, 5: ut quaestio diligentius tractaretur, Aug. Civ. Dei, 2, 21, 1.
          1. (β) With de and abl. (mostly postAug.): de officii parte, Sen. Contr. 2, 1 (9), 20 (dub.; Madv. and Kiessl. partem): quoniam de religionibus tractabatur, Tac. A. 3, 71: ubi de figuris orationis tractandum erit, Quint. 1, 5, 5; 2, 13, 14; 2, 20, 10: de negotiis, to discuss, Suet. Aug. 35 fin.
          2. (γ) With interrog.-clause: quo tractatur amicus an inimicus, Quint. 5, 10, 29; 7, 2, 56: utra sit antiquior (lex), id. 7, 7, 8: cum tractaret, quinam adipisci principem locum abnuerent, etc., Tac. A. 1, 13.
        3. c. To negotiate, treat: dum de condicionibus tractat, Nep. Eum. 5, 7; Suet. Claud. 26: de Asiā, Just. 37, 3, 4: de redimendo filio, id. 31, 7, 7.

tractŏgălātus, a, um, adj. [vox hibrida, from tractum and γάλα], made of or cooked with pastry and milk: pultes, Apic. 5, 1: pullus, id. 6, 9; cf. tractomelitus.

tractŏmĕlĭtus, a, um, adj. [vox hibrida, from tractum and μέλι], cooked with pastry and honey: porcellus, Apic. 8, 7; cf. the preced. art.

tractōrĭus, a, um, adj. [traho].

  1. I. Of or for drawing or hoisting: genus machinarum, Vitr. 10, 1.
  2. II. Substt.: tractō-rĭa, ae, f. (sc. epistula), a letter of invitation or summons, Aug. Ep. 217.
    1. B. trac-tōrĭae, ārum, f. (sc. litterae), an imperial letter containing an order to provide a person with necessaries on his journey: de tractoriis et stativis, Cod. Just. 15, 52.

tractum, i, n., v. traho, P. a. B.

tractŭōsus, a, um, adj. [traho], that draws to itself, clammy, gluey, viscous (late Lat.): sudor crassus et tractuosus atque viscosus, Cael. Aur. Acut. 2, 32, § 167: semen, Theod. Prisc. 4, 2 med.

1. tractus, a, um, Part. and P. a. of traho.

2. tractus, ūs, m. [traho], a drawing, dragging, hauling, pulling, drawing out, trailing.

  1. I. Lit. (mostly poet.): tractu gementem Ferre rotam, Verg. G. 3, 183: tractu taurea terga domant, Val. Fl. 6, 359: modicus tractus (al. tractatus), Plin. 9, 46, 70, § 153: aut si qua incerto fallet te littera tractu, stroke, Prop. 4 (5), 3, 5: continuus subitarum tractus aquarum, i. e. a drinking, Luc. 4, 368; cf.: aëra pestiferum tractu, i.e. a drawing in, inhalation, id. 7, 412: repetitaque longo Vellera mollibat nebulis aequantia tractu, Ov. M. 6, 21: harenam fluctus trahuntSyrtes ab tractu nominatae, i. e. from Gr. σύρω, = traho; because of this drawing, Sall. J. 78, 3: (risus) interdum quodam etiam corporis tractu lacessitur, i. e. movement, Quint. 6, 3, 7.
    Of a serpent, a drawing itself along, a creeping, crawling: squameus in spiram tractu se colligit anguis, Verg. G. 2, 154; Ov. M. 15, 725; Claud. B. Get. 22; id. II. Cons. Stil. 172.
      1. 2. Concr., a train, track, course: nonne vides longos flammarum ducere tractus, long trains, Lucr. 2, 207: flammarum, Verg. G. 1, 367; Luc. 2, 270: (Phaëthon) longo per aëra tractu Fertur, in a long train (of fire), Ov. M. 2, 320: longo per multa volumina tractu Aestuat unda minax, Luc. 5, 565; so of the course of the moon, Cic. Div. 2, 46, 97; of the Nile, Luc. 10, 257: (Cydnus) leni tractu e fontibus labens puro solo excipitur, Curt. 3, 4, 8: aquarum, id. 5, 3, 2: ut arborum tractu equitatus hostium impediretur, Nep. Milt. 5, 3; of the wind, Val. Fl. 1, 614; cf. Manil. 1, 532; 3, 366.
    1. B. Transf., a space drawn out, i. e. a stretch, extent, tract of a thing (class.): castrorum, Liv. 3, 28, 1: cujus (urbis) is est tractus ductusque muri, ut, etc., Cic. Rep. 2, 6, 11 Moser N. cr.: cum mediae jaceant immensis tractibus Alpes, Luc. 2, 630; and Claud. Rapt. Pros. 3, 9.
      1. 2. Concr., of places, a territory, district, region, tract of land (class.; syn.: regio, plaga): oppidi, Caes. B. C. 3, 112: corruptus caeli tractus, Verg. A. 3, 138 Serv.: tractus ille celeberrimus Venafranus, Cic. Planc. 9, 22: tractus uter plures lepores, uter educet apros, Hor. Ep. 1, 15, 22: tractu surgens oleaster eodem, Verg. G. 2, 182: genera (vitium) separari ac singulis conseri tractibus, utilissimum, Plin. 17, 22, 35, § 187; Flor. 1, 15, 2.
  2. II. Trop.
    1. A. In gen., course, progress, movement: tractus orationis lenis et aequabilis, course, movement, current, Cic. de Or. 2, 13, 54; cf.: in omni corpore, totoque, ut ita dixerim, tractu (orationis), Quint. 9, 4, 61: cetera continuo magis orationis tractu decurrunt, id. 5, 8, 2.
      1. 2. Of time, space, lapse, period: quod neque clara suo percurrere fulmina cursu Perpetuo possint aevi labentia tractu, Lucr. 1, 1004; 5, 1216: eodem tractu temporum nituerunt oratores, etc., Vell. 2, 9, 1: aetatis, Val. Max. 8, 13, ext. 2: hoc legatum Cum voluerit, tractum habet, quamdiu vivat is, a quo, etc., duration, period, Dig. 32, 1, 11.
    2. B. In partic., a drawing out, protracting, lengthening, protraction, extension, length: quanta haesitatio tractusque verborum! drawling, Cic. de Or. 2, 50, 202: pares elocutionum, Quint. 4, 2, 118: illa (historia) tractu et suavitate atque etiam dulcedine placet, extent, copiousness, Plin. Ep. 5, 8, 10.
      1. 2. Of time: durante tractu et lentitudine mortis, Tac. A. 15, 64: belli, id. ib. 15, 10.
      2. 3. In gram.: in tractu et declinatione talia sunt, qualia apud Ciceronem beatitas et beatitudo, a lengthening in derivation, Quint. 8, 3, 32 Spald.

trăho, xi, ctum, 3 (inf. perf. sync. traxe, Verg. A. 5, 786), v. a. [cf. Sanscr. trankh, trakh, to move; Gr. τρέχω, to run], to draw, drag, or haul, to drag along; to draw off, forth, or away, etc. (syn.: tracto, rapio, rapto, duco).

  1. I. Lit.
    1. A. In gen.: Amphitruonem collo, Plaut. Am. 3, 2, 72: cum a custodibus in fugā trinis catenis vinctus traheretur, Caes. B. G. 1, 53: trahebatur passis Priameïa virgo Crinibus a templo Cassandra, Verg. A. 2, 403: corpus tractum et laniatum abjecit in mare, Cic. Phil. 11, 2, 5: materiam (malagmata), Cels. 4, 7: bilem, Plin. 25, 5, 22, § 54: vapor porro trahit aëra secum, Lucr. 3, 233: limum harenamque et saxa ingentia fluctus trahunt, Sall. J. 78, 3: Charybdis naves ad litora trahit, id. Fragm. ap. Serv. Verg. A. 3, 425; cf.: Scyllam naves in saxa trahentem, Verg. l. l.: (haematiten) trahere in se argentum, aes, ferrum, Plin. 36, 20, 38, § 146: Gy. Amiculum hoc sustolle saltem. Si. Sine trahi, cum egomet trahor, let it drag or trail, Plaut. Cist. 1, 1, 117; cf.: tragula ab eo, quod trahitur per terram, Varr. L. L. 5, § 139 Müll.: sarcinas, Sen. Ep. 44, 6: vestem per pulpita, Hor. A. P. 215: plaustra per altos montes cervice (boves), Verg. G. 3, 536: siccas machinae carinas, Hor. C. 1, 4, 2: genua aegra, Verg. A. 5, 468: trahantur per me pedibus omnes rei, Cic. Fam. 7, 32, 2; cf.: aliquem ad praetorem, Plaut. Poen. 3, 5, 45: praecipitem in pistrinum, id. Ps. 1, 5, 79: Hectorem circum sua Pergama, to drag, trail, Ov. M. 12, 591.
      Of a train of soldiers, attendants, etc.: Scipio gravem jam spoliis multarum urbium exercitum trahens, Liv. 30, 9, 10: ingentem secum occurrentium prosequentiumque trahentes turbam, id. 45, 2, 3; 6, 3, 4; cf.: sacra manu victosque deos parvumque nepotem Ipse trahit, Verg. A. 2, 321: secum legionem, Val. Max. 3, 2, 20: feminae pleraeque parvos trahentes liberos, ibant, Curt. 3, 13, 12; 5, 5, 15: uxor, quam comitem trahebat, id. 8, 3, 2: folium secum, Val. Max. 4, 3, 12: cum privato comitatu quem semper secum trahere moris fuit, Vell. 2, 40, 3: magnam manum Thracum secum, id. 2, 112, 4.
    2. B. In partic.
      1. 1. To draw out, pull out, extract, withdraw: trahens haerentia viscere tela, drawing out, extracting, Ov. M. 6, 290: ferrum e vulnere, id. ib. 4, 120: e corpore ferrum, id. F. 5, 399: de corpore telum, id. M. 5, 95; cf.: gladium de visceribus, Mart. 1, 14, 2: manu lignum, Ov. M. 12, 371; cf.: te quoque, Luna, traho (i. e. de caelo), draw down, id. ib. 7, 207: captum Jovem Caelo trahit, Sen. Oct. 810.
      2. 2. To draw together, bring together, contract, wrinkle: at coria et carnem trahit et conducit in unum, Lucr. 6, 968: in manibus vero nervi trahere, id. 6, 1190: vultum rugasque coëgit, Ov. Am. 2, 2, 33.
      3. 3. Of fluids, etc., to draw in, take in, quaff; draw, draw up: si pocula arente fauce traxerim, had drawn in, i. e. quaffed, Hor. Epod. 14, 4; cf. Ov. M. 15, 330: aquas, Luc. 7, 822: venena ore, id. 9, 934: ubera, id. 3, 351 al.: ex puteis jugibus aquam calidam trahi (videmus), Cic. N. D. 2, 9, 25: navigium aquam trahit, draws or lets in water, leaks, Sen. Ira, 2, 10, 5; cf.: sanguinem jumento de cervice, to draw, let, Veg. Vet. 3, 43.
        Of smelling: odorem naribus, Phaedr. 3, 1, 4.
        Of drawing in the breath, inhaling: auras ore, Ov. M. 2, 230: animam, Plin. 11, 3, 2, § 6; cf.: Servilius exiguā in spe trahebat animam, Liv. 3, 6, 8: spiritum, to draw breath, Col. 6, 9, 3; Sen. Ira, 3, 43, 4; Cels. 4, 4; Curt. 3, 6, 10: spiritum extremum, Phaedr. 1, 21, 4: penitus suspiria, to heave sighs, to sigh, Ov. M. 2, 753: vocem imo a pectore, Verg. A. 1, 371.
      4. 4. To take on, assume, acquire, get: Iris Mille trahens varios adverso sole colores, Verg. A. 4, 701: squamam cutis durata trahebat, Ov. M. 3, 675: colorem, id. ib. 2, 236; 14, 393: ruborem, id. ib. 3, 482; 10, 595: calorem, id. ib. 11, 305: lapidis figuram, id. ib. 3, 399: maturitatem, Col. 1, 6, 20: sucum, id. 11, 3, 60: robiginem, Plin. 36, 18, 30, § 136.
      5. 5. To drag away violently, to carry off, plunder, = ἄγειν καὶ φέρειν: cetera rape, trahe, Plaut. Trin. 2, 2, 12: rapere omnes, trahere, Sall. C. 11, 4: quibus non humana ulla neque divina obstant, quin … in opes potentisque trahant exscindant, id. H. 4, 61, 17 Dietsch: sibi quisque ducere, trahere, rapere, id. J. 41, 5: de aliquo trahere spolia, Cic. Balb. 23, 54: praedam ex agris, Liv. 25, 14, 11: tantum jam praedae hostes trahere, ut, etc., id. 10, 20, 3; cf.: pastor cum traheret per freta navibus Idaeis Helenen, Hor. C. 1, 15, 1.
      6. 6. Trahere pecuniam (for distrahere), to make away with, to dissipate, squander: omnibus modis pecuniam trahunt, vexant, Sall. C. 20, 12.
      7. 7. Of drugs, etc., to purge, rcmove, clear away: bilem ex alvo, Plin. 25, 5, 22, § 54; 26, 8, 42, § 69: pituitam, id. 21, 23, 94, § 166: cruditates, pituitas, bilem, id. 32, 9, 31, § 95.
      8. 8. Trahere lanam, vellera, etc., to draw out lengthwise, i. e. to spin, manufacture: manibus trahere lanam, Varr. ap. Non. 545, 12: lanam, Juv. 2, 54: vellera digitis, Ov. M. 14, 265: data pensa, id. ib. 13, 511; id. H. 3, 75: Laconicas purpuras, Hor. C. 2, 18, 8.
  2. II. Trop.,
    1. A. In gen.
      1. 1. To draw, draw along; to attract, allure, influence, etc.: trahimur omnes studio laudis et optimus quisque maxime gloriā ducitur, Cic. Arch. 11, 26; cf.: omnes trahimur et ducimur ad cognitionis et scientiae cupiditatem, id. Off. 1, 6, 18: allicere delectatione et viribus trahere, Quint. 5, 14, 29: trahit sua quemque voluptas, Verg. E. 2, 65: aliquem in aliam partem, to bring or gain over, Cic. Fam. 10, 4, 2; so, Drusum in partes, Tac. A. 4, 60: civitatem ad regem, Liv. 42, 44, 3: aliquem in suam sententiam, id. 5, 25, 1; cf. also: rem ad Poenos, id. 24, 2, 8; 23, 8, 2: res ad Philippum, id. 32, 19, 2: ni ea res longius nos ab incepto traheret, draw off, divert, Sall. C. 7, 7.
      2. 2. To drag, lead, bring: plures secum in eandem calamitatem, Cic. Imp. Pomp. 7, 19: Lucanos ad defectionem, Liv. 25, 16, 6: quo fata trahunt retrahuntque, sequamur, Verg. A. 5, 709: ducunt volentem fata, nolentem trahunt, Cleanth. ap. Sen. Ep. 107, 11.
      3. 3. To draw to, i. e. appropriate, refer, ascribe, set down to, etc.: atque egomet me adeo cum illis una ibidem traho, Plaut. Trin. 1, 2, 166: St. Quid quod dedisti scortis? Le. Ibidem una traho, id. ib. 2, 4, 10: hi numero avium regnum trahebant, drew to their side, laid claim to, claimed, Liv. 1, 7, 1; cf.: qui captae decus Nolae ad consulem trahunt, id. 9, 28, 6: omnia non bene consulta in virtutem trahebantur, were set down to, referred, attributed, Sall. J. 92, 2: ornatum ipsius (ducis) in superbiam, Tac. H. 2, 20: cuncta Germanici in deterius, id. A. 1, 62 fin.: fortuita ad culpam, id. ib. 4, 64: id ad clementiam, id. ib. 12, 52; cf.: aliquid in religionem, Liv. 5, 23, 6: cur abstinuerit spectaculo ipse, varie trahebant, Tac. A. 1, 76 fin.: in se crimen, Ov. M. 10, 68: spinas Traxit in exemplum, adopted, id. ib. 8, 245.
      4. 4. To drag, distract, etc.: quae meum animum divorse trahunt, Ter. And. 1, 5, 25: trahi in aliam partem mente atque animo, Caes. B. C. 1, 21: Vologeses diversas ad curas trahebatur, Tac. A. 15, 1.
      5. 5. To weigh, ponder, consider: belli atque pacis rationes trahere, Sall. J. 97, 2; cf. id. ib. 84, 4: trahere consilium, to form a decision or determination, id. ib. 98, 3.
      6. 6. To get, obtain, derive: qui majorem ex pernicie et peste rei publicae molestiam traxerit, who has derived, i. e. has received, suffered, Cic. Fam. 4, 3, 1: qui cognomen ex contumeliā traxerit, id. Phil. 3, 6, 16: nomen e causis, Plin. 15, 14, 15, § 51: inde nomen, id. 36, 20, 38, § 146: nomen ab illis, Ov. M. 4, 291: originem ab aliquo, to derive, deduce, Plin. 5, 24, 21, § 86; 6, 28, 32, § 157: scio ab isto initio tractum esse sermonem, i. e. has arisen, Cic. Brut. 6, 21: facetiae, quae multum ex vero traxere, drew, i. e. they were founded largely on truth, Tac. A. 15, 68; cf.: multum ex moribus (Sarmatarum) traxisse, id. G. 46, 2.
      7. 7. Of time, to protract, drag out, linger: afflictus vitam in tenebris luctuque trahebam, Verg. A. 2, 92; so, vitam, Phaedr. 3, 7, 12; 4, 5, 37; Plin. 28, 1, 2, § 9: traherent cum sera crepuscula noctem, was bringing on the night, Ov. M. 1, 219: verba, to drag, i. e. to utter with difficulty, Sil. 8, 79.
      8. 8. To draw out, in respect of time; to extend, prolong, lengthen; to protract, put off, delay, retard (cf.: prolato, extendo): sin trahitur bellum, Cic. Att. 10, 8, 2; cf. Liv. 5, 10, 7; Sall. J. 23, 2: trahere omnia, to interpose delays of all kinds, id. ib. 36, 2; Ov. M. 12, 584: pugnam aliquamdiu, Liv. 25, 15, 14: dum hoc naturae Corpusmanebit incolume, comitem aevi sui laudem Ciceronis trahet, Vell. 2, 66, 5: obsidionem in longius, Quint. 1, 10, 48; cf.: rem de industriā in serum, Liv. 32, 35, 4: omnia, id. 32, 36, 2: jurgiis trahere tempus, id. 32, 27, 1: tempus, Auct. B. Alex. 38, 2: moram ficto languore, Ov. M. 9, 767: (legati) querentes, trahi se a Caesare, that they were put off, delayed, Suet. Tib. 31 fin.; so, aliquem sermone, quousque, etc., Val. Max. 4, 4, 1: Marius multis diebus et laboribus consumptis anxius trahere cum animo suo, omitteretne inceptum, Sall. J. 93, 1.
      9. 9. Rarely neutr., to drag along, to last, endure. si quis etiam in eo morbo diutius traxit, Cels. 2, 8 med.: decem annos traxit ista dominatio, Flor. 4, 2, 12.
        Hence, tractus, a, um, P. a., drawn on, i. e. proceeding continuously, flowing, fluent, of language: genus orationis fusum atque tractum, Cic. de Or. 2, 15, 64: in his (contione et hortatione) tracta quaedam et fluens expetitur, id. Or. 20, 66.
    2. B. Subst.: tractum, i, n., any thing drawn out at length.
      1. 1. A flock of wool drawn out for spinning: tracta de niveo vellere dente, Tib. 1, 6, 80.
      2. 2. A long piece of dough pulled out in making pastry, Cato, R. R. 76, 1; 76, 4; Apic. 2, 1; 4, 3; 5, 1 al.
        Called also tracta, ae, f., Plin. 18, 11, 27, § 106.