No entries found. Showing closest matches:
† Trăchāla, ae, m., = Τραχαλᾶς, Bullnecked, an epithet of Constantine, Aur. Vict. Epit. 41.
Trachallus (-ālus), i, m., an orator contemporary with Quintilian, Quint. 6, 3, 78; 10, 1, 119; 12, 5, 5.
Trāchas, antis, f., = Τράχης, the town usually called Tarracina, near the Pomptine Marshes, Ov. M. 15, 717.
† trāchīa, ae, f., = τραχεῖα, the windpipe, trachea, Macr. S. 7, 15.
Trāchīn, īnis, or Trāchȳn, ȳnos, f., = Τραχίν or Τραχύν, a town of Thessaly, on Mount Œta, where Hercules caused himself to be burned, Plin. 4, 7, 14, § 28; Sen. Herc. Oet. 135; 195; 1432; id. Troad. 818; Ov. M. 11, 627.
Hence, Trāchīnĭus, a, um, adj., of or belonging to Trachin, Trachinian: tellus, Ov. M. 11, 269: miles, Luc. 3, 177: heros, i. e. Ceyx, king of Trachin, Ov. M. 11, 351; called also, absol., Trachinius, id. ib. 11, 282; cf. puppis, the vessel in which Ceyx was shipwrecked, id. ib. 11, 502: herba, Plin. 27, 13, 114, § 141: rosa, id. 21, 4, 10, § 16: Halcyone, the consort of Ceyx, Stat. S. 3, 5, 57.
In plur. subst.: Trāchīnĭae, ārum, f., The Trachinian Women, a tragedy of Sophocles, Cic. Tusc. 2, 8, 20.
tracta, ae, v. traho, P. a. B. 2.
tractābĭlis, e, adj. [tracto], that may be touched, handled, or taken hold of; that may be wrought, manageable, tractable (class).
- I. Lit.: tractabile omne necesse est esse, quod natum est, Cic. Univ. 4 med.: materies, Vitr. 2, 9 fin.: tofi in opere, Plin. 36, 22, 48, § 167: Italicum genus falcium vel inter vepres, id. 18, 28, 67, § 261: folium, id. 21, 17, 68, § 108: pondus, i. e. portable, Stat. S. 5, 1, 84: est mare, confiteor, nondum tractabile nanti, Ov. H. 19, 71; cf.: non tractabile caelum, i. e. inclement, stormy, Verg. A. 4, 53: vox, tractable, flexible, Quint. 11, 3, 40.
Comp.: ulcera tractabiliora fieri, Plin. 30, 13, 39, § 117.
- II. Trop., pliant, yielding, manageable, tractable: virtus est cum multis in rebus, tum in amicitiā tenera et tractabilis, Cic. Lael. 13, 48: nullis ille movetur Fletibus aut voces ullas tractabilis audit, Verg. A. 4, 439: impatiens animus nec adhuc tractabilis arte, Ov. R. Am. 123: mite ac tractabile ingenium, Curt. 3, 2, 17: quod te tam tractabilem video, ut, etc., Plin. Ep. 9, 24, 1.
Comp.: nihil est enim eo (filio) tractabilius, Cic. Att. 10, 11, 3: Agrippa nihilo tractabilior, Suet. Aug. 65 fin.; Plin. Ep. 5, 1, 10.
Adv.: tractābĭ-lĭter, without opposition, tractably (very rare): tractabilius, Gell. 6, 2, 8.
tractābĭlĭtas, ātis, f. [tractabilis], fitness for being handled or wrought, manageableness, tractability (very rare): populus, salix, tilia in sculpturis commodam praestant tractabilitatem, Vitr. 2, 9, 12.
tractābĭlĭter, adv., v. tractabilis fin.
tractātĭo, ōnis, f. [tracto].
- I. In gen., a handling, management, treatment (class.): nec vero qui fidibus aut tibiis uti volunt, ab haruspicibus accipiunt earum tractationem, sed a musicis, Cic. Div. 2, 3, 9: armorum, id. de Or. 3, 52, 200: beluarum, id. Off. 2, 5, 17: magnarum rerum, id. Rep. 3, 3, 5: tractatio atque usus vocis, id. Or. 18, 59: usus et tractatio dicendi, id. de Or. 1, 23, 109: philosophiae, id. Ac. 2, 2, 6: litterarum, id. Brut. 4, 15: assidua veterum scriptorum, Gell. 5, 21, 3: quaestionum, Quint. 4, 5, 6: reipublicae, Sen. Tranq. 3, 1: est in utroque (in poësi et in oratione solutā) et materia et tractatio, materia in verbis, tractatio in collocatione verborum, Cic. Or. 59, 201.
- II. In partic.
- A. Treatment of a person, i. e. conduct, behavior towards him (post-Aug., and mostly in jurid. lang.): maritus uxori, si malae tractationis accusabitur, non inverecunde dicet, etc., of maltreatment, Quint. 7, 4, 10 sq.; so id. 7, 4, 24; 7, 4, 29; 7, 3, 2; 4, 2, 30; 9, 2, 79; Sen. Contr. 3, 7; Tert. Poen. fin.
- B. In rhet. lang.
- 1. A rhetorical figure, the treatment, handling, discussion of a subject, Cic. de Or. 2, 41, 177; Quint. 9, 1, 33; Sen. Contr. 1, 1 med.
- 2. A special use, usage of a word, Cic. Part. Or. 5, 17.
tractātor, ōris, m. [tracto].
- I. A slave among the Romans, who manipulated and suppled his master’s limbs while anointing them; a shampooer, Sen. Ep. 66, 53.
- II. A handler, treater of any thing. esp. of literary matters (post-class.): Origenes scaevus cavendusque tractator, Sid. Ep. 2, 9; 4, 11; Hier. in Helv. 6; Spart. Get. 4; Sulp. Sev. 1, 6.
* tractātōrĭum, ii, n. [tracto], a place where deliberations were held, causes tried, etc., a place of business, session-room, Sid. Ep. 1, 7.
tractātrix, īcis, f. [tractator], a female shampooer, Mart. 3, 82, 13.
tractātus, ūs, m. [tracto], a touching, handling, working.
- I. Lit. (rare; not in Cic.): nucum, Plin. 15, 22, 24, § 87: plantae tractatu mansuescunt ut ferae, id. 17, 10, 12, § 66: tofacea aspera tractatu, id. 17, 7, 4, § 44.
- II. Trop., a handling, management, treatment (class.; esp. freq. in Quint.): artium (corresp. to the preced. tractantur), * Cic. de Or. 3, 23, 86: asperiorum tractatu rerum atteruntur (ingenia), Quint. 8, prooem. § 2; so, artis hujusce, id. ib. § 5: communis locorum, id. 12, 8, 2: temporis, id. 5, 10, 42: troporum, id. 1, 8, 16: aequi bonique, id. 12, 1, 8; 12, 2, 3: judicialis officii, Gell. 14, 2, 20; Vell. 2, 94, 4.
In plur.: tractatus omnes, Quint. 7, 6, 12: legales, id. 3, 8, 4.
- 2. Esp., of mental handling. reflection, consideration: de copiis expensisque, Veg. Mil. 3, 3; Dig. 19, 5, 5: si cognitio prolixiorem tractatum habeat, ib. 36, 1, 3: in tractatu habere, Lact. Mort. Pers. 48, 2.
- 3. A consultation, discussion: cum tractatu habito societas coïta est, Dig. 17, 2, 32: diu multumque tractatu inter nos habito, Cypr. Ep. 3, 3.
- B. Transf., in concr.
- 1. A treatise, tractate, tract: separatim toto tractatu sententia ejus judicanda est, Plin. 14, 4, 5, § 45.
- 2. In eccl. Lat., a sermon, homily: tractatus populares, quos Graece homilias vocant, Aug. Haeres. 4 praef.
Tractīcĭus or -tĭus, ii, m. [traho], The Dragged, a nickname of Heliogabalus, who, after having been slain, was dragged through the streets, Aur. Vict. Ep. 23 fin.; Lampr. Heliog. 17.
tractim, adv. [tractus], by drawing along, i. e. little by little, by degress; in a drawling way, at length, slowly (poet. and in post-Aug. prose), Enn. ap. Macr. S. 6, 4 (Ann. v. 418 Vahl.): quid, si ego illum tractim tangam, ut dormiat? i. e. should stroke him, Plaut. Am. 1, 1, 157: ire, Lucr. 3, 530; 6, 118: susurrant, Verg. G. 4, 260; so, sonat jucundo hiatu, Gell. 7, 20, 3: tractim pronuntiata littera i, i. e. pronounced long, id. 4, 6, 6; cf. also, dicere (opp. festinanter), slowly, Sen. Ep. 40, 9.
Tractītĭus, a, um, v. Tracticius.
tracto, āvi, ātum (gen. plur. part. tractantum, Ov. P. 3, 3, 20), 1, v. freq. a. [traho].
- I. To draw violently, to drag, tug, haul, etc. (so, very rare): qui te (Hectorem) sic tractavere? Enn. ap. Macr. S. 6, 2 (Trag. v. 96 Vahl.): tractatus per aequora campi, id. Ann. v. 140 Vahl.: tractata comis antistita Phoebi, Ov. M. 13, 410: malis morsuque ferarum Tractari, to be torn, rent, lacerated, Lucr. 3, 889.
- II. To touch, take in hand, handle, manage, wield; to exercise, practise, transact, perform, etc. (freq. and class.; cf.: tango, ago, perago).
- A. Lit.: ut ea, quae gustemus, olfaciamus, tractemus, audiamus, etc., Cic. Tusc. 5, 38, 111: numquam temere tinnit tintinnabulum, nisi qui illud tractat, Plaut. Trin. 4, 2, 163: aliquid manibus, id. Poen. 1, 2, 103: tractavisti hospitam ante aedes meas, id. Mil. 2, 6, 30: mateilionem Corinthium cupidissime tractans, Cic. Par. 5, 2, 38: volucra, quae non possum tractare sine magno gemitu, id. Att. 12, 22, 1: aret Pellis et ad tactum tractanti dura resistit, Verg. G. 3, 502: puer unctis Tractavit calicem manibus, Hor. S. 2, 4, 79: vitulos consuescere manu tractari, Col. 6, 2, 1: tractat inauratae consona fila lyrae, i. e. strikes, plays upon, Ov. Am. 1, 8, 60: necdum res igni scibant tractare, to prepare, i. e. to cook, dress, Lucr. 5, 953: solum terrae aere, id. 5, 1289; cf.: lutosum agrum, i. e. to till, Col. 2, 4, 5: tractari tuerique vites, Cic. Fin. 5, 14, 39: ceram pollice, Ov. M. 10, 285; cf. id. ib. 8, 196: lanam, Just. 1, 3: lanuginem, Suet. Ner. 34: gubernacula, to manage, Cic. Sest. 9, 20: tela, to wield, Liv. 7, 32, 11; cf.: speciosius arma, Hor. Ep. 1, 18, 53: servus, qui meam bibliothecen multorum nummorum tractavit, has taken care of, had charge of, Cic. Fam. 13, 77, 3; cf.: eras tu quaestor; pecuniam publicam tu tractabas, id. Div. in Caecil. 10, 32: rationem Prusensium, Plin. Ep. 10, 28, 5.
- B. Trop., to handle, manage, practise, conduct, lead, etc.
- 1. In gen.: ut ne res temere tractent turbidas, Enn. ap. Cic. de Or. 1, 45, 199 (Trag. v. 189 Vahl.): suam rem minus caute et cogitate, Plaut. Trin. 2, 2, 46: causas amicorum tractare atque agere, Cic. de Or. 1, 37, 170: causam difficiliorem, id. Fam. 3, 12, 3: condiciones, Caes. B. C. 3, 28: bellum, to conduct, carry on, Liv. 23, 28, 4; Tac. A. 1, 59; Just. 9, 8, 12; 22, 5, 4: proelia, Sil. 15, 466; cf.: vitam vulgivago more ferarum, to lead, pass, spend, Lucr. 5, 930; so, vitam, Auct. Her. 4, 24, 33 (al. transactam): imperium, Just. 1, 2, 1: regna, id. 2, 4, 20: pauca admodum vi tractata, quo ceteris quies esset, Tac. A. 1, 9 fin.: artem, to practise, Ter. Phorm. prol. 17; Cic. Ac. 2, 7, 22: verba vetera, to employ, Quint. 11, 1, 6: personam in scenā, to perform, act, represent, id. Rosc. Com. 7, 20; so, partes secundas (mimus), Hor. Ep. 1, 18, 14: animos, Cic. Or. 28, 97; cf. Quint. 11, 1, 85.
Reflex.: quo in munere ita se tractavit, ut, etc., has so conducted himself, Cic. Fam. 13, 12, 1; so, ita me in re publicā tractabo, ut meminerim, etc., id. Cat. 3, 12, 29.
- 2. In partic.
- a. To treat, use, or conduct one’s self towards a person in any manner: ego te, ut merita es de me, tractare exsequar, Plaut. As. 1, 3, 8: haec arte tractabat virum, ut, etc., Ter. Heaut. 2, 3, 125: omnibus rebus eum ita tractes, ut, etc., Cic. Fam. 1, 3: non tractabo ut consulem, id. Phil. 2, 5, 10: aliquem liberaliter, id. Verr. 1, 8, 23: nec liberalius nec honorificentius potuisse tractari, id. Fam. 13, 27, 2: pater parum pie tractatus a filio, id. Cael. 2, 3: mercatores ac navicularii injuriosius tractati, id. Imp. Pomp. 5, 11: pauloque benignius ipsum Te tractare voles, Hor. Ep. 1, 17, 12.
- b. To handle, treat, investigate, discuss any thing, mentally, orally, or in writing (cf.: dissero, disputo, ago). ( α ) With acc.: quem ad modum quamque causam tractare conveniat, Auct. Her. 2, 2, 2: oratori omnia quaesita, audita, lecta, disputata, tractata, agitata esse debent, Cic. de Or. 3, 14, 54: habeat omnes philosophiae notos et tractatos locos, id. Or. 33, 118: causas amicorum, id. de Or. 1, 37, 170: tractata res, id. Rep. 3, 3, 4: definitiones fortitudinis, id. Tusc. 4, 24, 53: partem philosophiae, id. Ac. 1, 8, 30: constantiam, id. Lael. 18, 65; cf. id. ib. 22, 82: ibi consilia decem legatorum tractabantur, Liv. 33, 31, 7: fama fuit … tractatas inter Eumenen et Persea condiciones amicitiae, id. 44, 13, 9: scrupulosius tractabo ventos, Plin. 2, 46, 45, § 118: prima elementa, Quint. prooem. 21; 1, 1, 23: locus, qui copississime a Cicerone tractatur, id. 1, 4, 24; 7, 2, 43: aliquid memori pectore, to ponder, reflect upon, Juv. 11, 28; cf.: tractare proeliorum vias, Tac. A. 2, 5: ut quaestio diligentius tractaretur, Aug. Civ. Dei, 2, 21, 1.
- (β) With de and abl. (mostly postAug.): de officii parte, Sen. Contr. 2, 1 (9), 20 (dub.; Madv. and Kiessl. partem): quoniam de religionibus tractabatur, Tac. A. 3, 71: ubi de figuris orationis tractandum erit, Quint. 1, 5, 5; 2, 13, 14; 2, 20, 10: de negotiis, to discuss, Suet. Aug. 35 fin.
- (γ) With interrog.-clause: quo tractatur amicus an inimicus, Quint. 5, 10, 29; 7, 2, 56: utra sit antiquior (lex), id. 7, 7, 8: cum tractaret, quinam adipisci principem locum abnuerent, etc., Tac. A. 1, 13.
- c. To negotiate, treat: dum de condicionibus tractat, Nep. Eum. 5, 7; Suet. Claud. 26: de Asiā, Just. 37, 3, 4: de redimendo filio, id. 31, 7, 7.
† tractŏgălātus, a, um, adj. [vox hibrida, from tractum and γάλα], made of or cooked with pastry and milk: pultes, Apic. 5, 1: pullus, id. 6, 9; cf. tractomelitus.
† tractŏmĕlĭtus, a, um, adj. [vox hibrida, from tractum and μέλι], cooked with pastry and honey: porcellus, Apic. 8, 7; cf. the preced. art.
tractōrĭus, a, um, adj. [traho].
- I. Of or for drawing or hoisting: genus machinarum, Vitr. 10, 1.
- II. Substt.: tractō-rĭa, ae, f. (sc. epistula), a letter of invitation or summons, Aug. Ep. 217.
- B. trac-tōrĭae, ārum, f. (sc. litterae), an imperial letter containing an order to provide a person with necessaries on his journey: de tractoriis et stativis, Cod. Just. 15, 52.
tractum, i, n., v. traho, P. a. B.
tractŭōsus, a, um, adj. [traho], that draws to itself, clammy, gluey, viscous (late Lat.): sudor crassus et tractuosus atque viscosus, Cael. Aur. Acut. 2, 32, § 167: semen, Theod. Prisc. 4, 2 med.
1. tractus, a, um, Part. and P. a. of traho.
2. tractus, ūs, m. [traho], a drawing, dragging, hauling, pulling, drawing out, trailing.
- I. Lit. (mostly poet.): tractu gementem Ferre rotam, Verg. G. 3, 183: tractu taurea terga domant, Val. Fl. 6, 359: modicus tractus (al. tractatus), Plin. 9, 46, 70, § 153: aut si qua incerto fallet te littera tractu, stroke, Prop. 4 (5), 3, 5: continuus subitarum tractus aquarum, i. e. a drinking, Luc. 4, 368; cf.: aëra pestiferum tractu, i.e. a drawing in, inhalation, id. 7, 412: repetitaque longo Vellera mollibat nebulis aequantia tractu, Ov. M. 6, 21: harenam fluctus trahunt … Syrtes ab tractu nominatae, i. e. from Gr. σύρω, = traho; because of this drawing, Sall. J. 78, 3: (risus) interdum quodam etiam corporis tractu lacessitur, i. e. movement, Quint. 6, 3, 7.
Of a serpent, a drawing itself along, a creeping, crawling: squameus in spiram tractu se colligit anguis, Verg. G. 2, 154; Ov. M. 15, 725; Claud. B. Get. 22; id. II. Cons. Stil. 172.
- 2. Concr., a train, track, course: nonne vides longos flammarum ducere tractus, long trains, Lucr. 2, 207: flammarum, Verg. G. 1, 367; Luc. 2, 270: (Phaëthon) longo per aëra tractu Fertur, in a long train (of fire), Ov. M. 2, 320: longo per multa volumina tractu Aestuat unda minax, Luc. 5, 565; so of the course of the moon, Cic. Div. 2, 46, 97; of the Nile, Luc. 10, 257: (Cydnus) leni tractu e fontibus labens puro solo excipitur, Curt. 3, 4, 8: aquarum, id. 5, 3, 2: ut arborum tractu equitatus hostium impediretur, Nep. Milt. 5, 3; of the wind, Val. Fl. 1, 614; cf. Manil. 1, 532; 3, 366.
- B. Transf., a space drawn out, i. e. a stretch, extent, tract of a thing (class.): castrorum, Liv. 3, 28, 1: cujus (urbis) is est tractus ductusque muri, ut, etc., Cic. Rep. 2, 6, 11 Moser N. cr.: cum mediae jaceant immensis tractibus Alpes, Luc. 2, 630; and Claud. Rapt. Pros. 3, 9.
- 2. Concr., of places, a territory, district, region, tract of land (class.; syn.: regio, plaga): oppidi, Caes. B. C. 3, 112: corruptus caeli tractus, Verg. A. 3, 138 Serv.: tractus ille celeberrimus Venafranus, Cic. Planc. 9, 22: tractus uter plures lepores, uter educet apros, Hor. Ep. 1, 15, 22: tractu surgens oleaster eodem, Verg. G. 2, 182: genera (vitium) separari ac singulis conseri tractibus, utilissimum, Plin. 17, 22, 35, § 187; Flor. 1, 15, 2.
- II. Trop.
- A. In gen., course, progress, movement: tractus orationis lenis et aequabilis, course, movement, current, Cic. de Or. 2, 13, 54; cf.: in omni corpore, totoque, ut ita dixerim, tractu (orationis), Quint. 9, 4, 61: cetera continuo magis orationis tractu decurrunt, id. 5, 8, 2.
- 2. Of time, space, lapse, period: quod neque clara suo percurrere fulmina cursu Perpetuo possint aevi labentia tractu, Lucr. 1, 1004; 5, 1216: eodem tractu temporum nituerunt oratores, etc., Vell. 2, 9, 1: aetatis, Val. Max. 8, 13, ext. 2: hoc legatum Cum voluerit, tractum habet, quamdiu vivat is, a quo, etc., duration, period, Dig. 32, 1, 11.
- B. In partic., a drawing out, protracting, lengthening, protraction, extension, length: quanta haesitatio tractusque verborum! drawling, Cic. de Or. 2, 50, 202: pares elocutionum, Quint. 4, 2, 118: illa (historia) tractu et suavitate atque etiam dulcedine placet, extent, copiousness, Plin. Ep. 5, 8, 10.
- 2. Of time: durante tractu et lentitudine mortis, Tac. A. 15, 64: belli, id. ib. 15, 10.
- 3. In gram.: in tractu et declinatione talia sunt, qualia apud Ciceronem beatitas et beatitudo, a lengthening in derivation, Quint. 8, 3, 32 Spald.
trăho, xi, ctum, 3 (inf. perf. sync. traxe, Verg. A. 5, 786), v. a. [cf. Sanscr. trankh, trakh, to move; Gr. τρέχω, to run], to draw, drag, or haul, to drag along; to draw off, forth, or away, etc. (syn.: tracto, rapio, rapto, duco).
- I. Lit.
- A. In gen.: Amphitruonem collo, Plaut. Am. 3, 2, 72: cum a custodibus in fugā trinis catenis vinctus traheretur, Caes. B. G. 1, 53: trahebatur passis Priameïa virgo Crinibus a templo Cassandra, Verg. A. 2, 403: corpus tractum et laniatum abjecit in mare, Cic. Phil. 11, 2, 5: materiam (malagmata), Cels. 4, 7: bilem, Plin. 25, 5, 22, § 54: vapor porro trahit aëra secum, Lucr. 3, 233: limum harenamque et saxa ingentia fluctus trahunt, Sall. J. 78, 3: Charybdis naves ad litora trahit, id. Fragm. ap. Serv. Verg. A. 3, 425; cf.: Scyllam naves in saxa trahentem, Verg. l. l.: (haematiten) trahere in se argentum, aes, ferrum, Plin. 36, 20, 38, § 146: Gy. Amiculum hoc sustolle saltem. Si. Sine trahi, cum egomet trahor, let it drag or trail, Plaut. Cist. 1, 1, 117; cf.: tragula ab eo, quod trahitur per terram, Varr. L. L. 5, § 139 Müll.: sarcinas, Sen. Ep. 44, 6: vestem per pulpita, Hor. A. P. 215: plaustra per altos montes cervice (boves), Verg. G. 3, 536: siccas machinae carinas, Hor. C. 1, 4, 2: genua aegra, Verg. A. 5, 468: trahantur per me pedibus omnes rei, Cic. Fam. 7, 32, 2; cf.: aliquem ad praetorem, Plaut. Poen. 3, 5, 45: praecipitem in pistrinum, id. Ps. 1, 5, 79: Hectorem circum sua Pergama, to drag, trail, Ov. M. 12, 591.
Of a train of soldiers, attendants, etc.: Scipio gravem jam spoliis multarum urbium exercitum trahens, Liv. 30, 9, 10: ingentem secum occurrentium prosequentiumque trahentes turbam, id. 45, 2, 3; 6, 3, 4; cf.: sacra manu victosque deos parvumque nepotem Ipse trahit, Verg. A. 2, 321: secum legionem, Val. Max. 3, 2, 20: feminae pleraeque parvos trahentes liberos, ibant, Curt. 3, 13, 12; 5, 5, 15: uxor, quam comitem trahebat, id. 8, 3, 2: folium secum, Val. Max. 4, 3, 12: cum privato comitatu quem semper secum trahere moris fuit, Vell. 2, 40, 3: magnam manum Thracum secum, id. 2, 112, 4.
- B. In partic.
- 1. To draw out, pull out, extract, withdraw: trahens haerentia viscere tela, drawing out, extracting, Ov. M. 6, 290: ferrum e vulnere, id. ib. 4, 120: e corpore ferrum, id. F. 5, 399: de corpore telum, id. M. 5, 95; cf.: gladium de visceribus, Mart. 1, 14, 2: manu lignum, Ov. M. 12, 371; cf.: te quoque, Luna, traho (i. e. de caelo), draw down, id. ib. 7, 207: captum Jovem Caelo trahit, Sen. Oct. 810.
- 2. To draw together, bring together, contract, wrinkle: at coria et carnem trahit et conducit in unum, Lucr. 6, 968: in manibus vero nervi trahere, id. 6, 1190: vultum rugasque coëgit, Ov. Am. 2, 2, 33.
- 3. Of fluids, etc., to draw in, take in, quaff; draw, draw up: si pocula arente fauce traxerim, had drawn in, i. e. quaffed, Hor. Epod. 14, 4; cf. Ov. M. 15, 330: aquas, Luc. 7, 822: venena ore, id. 9, 934: ubera, id. 3, 351 al.: ex puteis jugibus aquam calidam trahi (videmus), Cic. N. D. 2, 9, 25: navigium aquam trahit, draws or lets in water, leaks, Sen. Ira, 2, 10, 5; cf.: sanguinem jumento de cervice, to draw, let, Veg. Vet. 3, 43.
Of smelling: odorem naribus, Phaedr. 3, 1, 4.
Of drawing in the breath, inhaling: auras ore, Ov. M. 2, 230: animam, Plin. 11, 3, 2, § 6; cf.: Servilius exiguā in spe trahebat animam, Liv. 3, 6, 8: spiritum, to draw breath, Col. 6, 9, 3; Sen. Ira, 3, 43, 4; Cels. 4, 4; Curt. 3, 6, 10: spiritum extremum, Phaedr. 1, 21, 4: penitus suspiria, to heave sighs, to sigh, Ov. M. 2, 753: vocem imo a pectore, Verg. A. 1, 371.
- 4. To take on, assume, acquire, get: Iris Mille trahens varios adverso sole colores, Verg. A. 4, 701: squamam cutis durata trahebat, Ov. M. 3, 675: colorem, id. ib. 2, 236; 14, 393: ruborem, id. ib. 3, 482; 10, 595: calorem, id. ib. 11, 305: lapidis figuram, id. ib. 3, 399: maturitatem, Col. 1, 6, 20: sucum, id. 11, 3, 60: robiginem, Plin. 36, 18, 30, § 136.
- 5. To drag away violently, to carry off, plunder, = ἄγειν καὶ φέρειν: cetera rape, trahe, Plaut. Trin. 2, 2, 12: rapere omnes, trahere, Sall. C. 11, 4: quibus non humana ulla neque divina obstant, quin … in opes potentisque trahant exscindant, id. H. 4, 61, 17 Dietsch: sibi quisque ducere, trahere, rapere, id. J. 41, 5: de aliquo trahere spolia, Cic. Balb. 23, 54: praedam ex agris, Liv. 25, 14, 11: tantum jam praedae hostes trahere, ut, etc., id. 10, 20, 3; cf.: pastor cum traheret per freta navibus Idaeis Helenen, Hor. C. 1, 15, 1.
- 6. Trahere pecuniam (for distrahere), to make away with, to dissipate, squander: omnibus modis pecuniam trahunt, vexant, Sall. C. 20, 12.
- 7. Of drugs, etc., to purge, rcmove, clear away: bilem ex alvo, Plin. 25, 5, 22, § 54; 26, 8, 42, § 69: pituitam, id. 21, 23, 94, § 166: cruditates, pituitas, bilem, id. 32, 9, 31, § 95.
- 8. Trahere lanam, vellera, etc., to draw out lengthwise, i. e. to spin, manufacture: manibus trahere lanam, Varr. ap. Non. 545, 12: lanam, Juv. 2, 54: vellera digitis, Ov. M. 14, 265: data pensa, id. ib. 13, 511; id. H. 3, 75: Laconicas purpuras, Hor. C. 2, 18, 8.
- II. Trop.,
- A. In gen.
- 1. To draw, draw along; to attract, allure, influence, etc.: trahimur omnes studio laudis et optimus quisque maxime gloriā ducitur, Cic. Arch. 11, 26; cf.: omnes trahimur et ducimur ad cognitionis et scientiae cupiditatem, id. Off. 1, 6, 18: allicere delectatione et viribus trahere, Quint. 5, 14, 29: trahit sua quemque voluptas, Verg. E. 2, 65: aliquem in aliam partem, to bring or gain over, Cic. Fam. 10, 4, 2; so, Drusum in partes, Tac. A. 4, 60: civitatem ad regem, Liv. 42, 44, 3: aliquem in suam sententiam, id. 5, 25, 1; cf. also: rem ad Poenos, id. 24, 2, 8; 23, 8, 2: res ad Philippum, id. 32, 19, 2: ni ea res longius nos ab incepto traheret, draw off, divert, Sall. C. 7, 7.
- 2. To drag, lead, bring: plures secum in eandem calamitatem, Cic. Imp. Pomp. 7, 19: Lucanos ad defectionem, Liv. 25, 16, 6: quo fata trahunt retrahuntque, sequamur, Verg. A. 5, 709: ducunt volentem fata, nolentem trahunt, Cleanth. ap. Sen. Ep. 107, 11.
- 3. To draw to, i. e. appropriate, refer, ascribe, set down to, etc.: atque egomet me adeo cum illis una ibidem traho, Plaut. Trin. 1, 2, 166: St. Quid quod dedisti scortis? Le. Ibidem una traho, id. ib. 2, 4, 10: hi numero avium regnum trahebant, drew to their side, laid claim to, claimed, Liv. 1, 7, 1; cf.: qui captae decus Nolae ad consulem trahunt, id. 9, 28, 6: omnia non bene consulta in virtutem trahebantur, were set down to, referred, attributed, Sall. J. 92, 2: ornatum ipsius (ducis) in superbiam, Tac. H. 2, 20: cuncta Germanici in deterius, id. A. 1, 62 fin.: fortuita ad culpam, id. ib. 4, 64: id ad clementiam, id. ib. 12, 52; cf.: aliquid in religionem, Liv. 5, 23, 6: cur abstinuerit spectaculo ipse, varie trahebant, Tac. A. 1, 76 fin.: in se crimen, Ov. M. 10, 68: spinas Traxit in exemplum, adopted, id. ib. 8, 245.
- 4. To drag, distract, etc.: quae meum animum divorse trahunt, Ter. And. 1, 5, 25: trahi in aliam partem mente atque animo, Caes. B. C. 1, 21: Vologeses diversas ad curas trahebatur, Tac. A. 15, 1.
- 5. To weigh, ponder, consider: belli atque pacis rationes trahere, Sall. J. 97, 2; cf. id. ib. 84, 4: trahere consilium, to form a decision or determination, id. ib. 98, 3.
- 6. To get, obtain, derive: qui majorem ex pernicie et peste rei publicae molestiam traxerit, who has derived, i. e. has received, suffered, Cic. Fam. 4, 3, 1: qui cognomen ex contumeliā traxerit, id. Phil. 3, 6, 16: nomen e causis, Plin. 15, 14, 15, § 51: inde nomen, id. 36, 20, 38, § 146: nomen ab illis, Ov. M. 4, 291: originem ab aliquo, to derive, deduce, Plin. 5, 24, 21, § 86; 6, 28, 32, § 157: scio ab isto initio tractum esse sermonem, i. e. has arisen, Cic. Brut. 6, 21: facetiae, quae multum ex vero traxere, drew, i. e. they were founded largely on truth, Tac. A. 15, 68; cf.: multum ex moribus (Sarmatarum) traxisse, id. G. 46, 2.
- 7. Of time, to protract, drag out, linger: afflictus vitam in tenebris luctuque trahebam, Verg. A. 2, 92; so, vitam, Phaedr. 3, 7, 12; 4, 5, 37; Plin. 28, 1, 2, § 9: traherent cum sera crepuscula noctem, was bringing on the night, Ov. M. 1, 219: verba, to drag, i. e. to utter with difficulty, Sil. 8, 79.
- 8. To draw out, in respect of time; to extend, prolong, lengthen; to protract, put off, delay, retard (cf.: prolato, extendo): sin trahitur bellum, Cic. Att. 10, 8, 2; cf. Liv. 5, 10, 7; Sall. J. 23, 2: trahere omnia, to interpose delays of all kinds, id. ib. 36, 2; Ov. M. 12, 584: pugnam aliquamdiu, Liv. 25, 15, 14: dum hoc naturae Corpus … manebit incolume, comitem aevi sui laudem Ciceronis trahet, Vell. 2, 66, 5: obsidionem in longius, Quint. 1, 10, 48; cf.: rem de industriā in serum, Liv. 32, 35, 4: omnia, id. 32, 36, 2: jurgiis trahere tempus, id. 32, 27, 1: tempus, Auct. B. Alex. 38, 2: moram ficto languore, Ov. M. 9, 767: (legati) querentes, trahi se a Caesare, that they were put off, delayed, Suet. Tib. 31 fin.; so, aliquem sermone, quousque, etc., Val. Max. 4, 4, 1: Marius multis diebus et laboribus consumptis anxius trahere cum animo suo, omitteretne inceptum, Sall. J. 93, 1.
- 9. Rarely neutr., to drag along, to last, endure. si quis etiam in eo morbo diutius traxit, Cels. 2, 8 med.: decem annos traxit ista dominatio, Flor. 4, 2, 12.
Hence, tractus, a, um, P. a., drawn on, i. e. proceeding continuously, flowing, fluent, of language: genus orationis fusum atque tractum, Cic. de Or. 2, 15, 64: in his (contione et hortatione) tracta quaedam et fluens expetitur, id. Or. 20, 66.
- B. Subst.: tractum, i, n., any thing drawn out at length.
- 1. A flock of wool drawn out for spinning: tracta de niveo vellere dente, Tib. 1, 6, 80.
- 2. A long piece of dough pulled out in making pastry, Cato, R. R. 76, 1; 76, 4; Apic. 2, 1; 4, 3; 5, 1 al.
Called also tracta, ae, f., Plin. 18, 11, 27, § 106.