No entries found. Showing closest matches:
tyrannĭcē, adv., v. tyrannicus fin.
tyrannĭcīda, ae, m. [tyrannus-caedo], a killer of a tyrant, a tyrannicide, Sen. Ira, 2, 23, 1; Plin. 7, 23, 23, § 87; Suet. Tib. 4; id. Vit. Luc.; Quint. 5, 10, 36; 5, 10, 59; 7, 3, 7; 7, 7, 2; 7, 7, 5; Tac. Or. 35.
tyrannĭcīdĭum, ii, n. [tyrannus-caedo], the killing of a tyrant, tyrannicide, Sen. Contr. 1, 7; Plin. 34, 8, 19, § 72; Quint. 7, 3, 10.
† tyrannĭcus, a, um, adj., = τυραννικός, tyrannous, tyrannical: tetrum facinus, crudele, nefarium, tyrannicum, Auct. Her. 2, 30, 49: leges, Cic. Leg. 1, 15, 42: ira, Sen. Ben. 1, 11, 2: crudelitas, Just. 16, 4, 11: dominatio, id. 16, 4, 16: vitia, id. 21, 5, 9: regia et paene tyrannica facere, Eutr. 6, 25.
Adv.: tyrannĭcē, tyrannically: ea quae regie seu potius tyrannice statnit, Cic. Verr. 2, 3, 48, § 115.
Tyrannĭo, ōnis, m., a grammarian and geographer contemporary with Cicero, Cic. Q. Fr. 2, 4, 2; id. Att. 2, 6, 1; 4, 4, b, 1; 4, 8, a, 2.
† tyrannis, ĭdis (acc. tyrannida, Cic. Att. 14, 14, 2), f., = τυραννίς.