Lewis & Short

ūdus, a, um, adj. [contr. for uvidus from uveo], wet, moist, damp, humid (poet. and in post-Aug. prose): cum sint umidae (nubes), imo udae, Sen. Q. N. 2, 25: paludes, Ov. F. 6, 401: litus, Hor. C. 1, 32, 7: humus, id. ib. 3, 2, 23: argilla, id. Ep. 2, 2, 8: salictum, id. C. 2, 5, 7: pomaria rivis, id. ib. 1, 7, 13: Tibur, id. ib. 3, 29, 6: apium, id. ib. 2, 7, 23: palatum, Verg. G. 3, 388: oculi, Ov. H. 12, 55; cf. lumina, Prop. 2, 7, 10: genae, Ov. Am. 1, 8, 84: Lyaeo tempora, Hor. C. 1, 7, 22; cf. aleator, soaked, fuddled, Mart. 5, 84, 5: vere madent udo terrae, Verg. G. 3, 429: udae Vocis iter, id. A. 7, 533.
Poet.: gaudium, i. e. tearful, Mart. 10, 78, 8.
In mal. part.: inguina, Juv. 10, 321: puella, Mart. 11, 16, 8.
Neutr. absol.: udo colores illinere, i. e. to paint in fresco, Plin. 35. 7, 31, § 49; cf. Vitr. 7, 3, 7.