Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

ūmectātĭo (hūmec-), ōnis, f. [umecto], a moistening, watering, moisture: oris nauseabilis, Cael. Aur. Tard. 3, 2, 18: inimica (agri), Cassiod. Var. 10, 26.
Absol., Isid. 4, 7, 4; 20, 2, 16.

ūmecto (less correctly hū-), āvi, ātum, āre, 1, v. a. and n. [umectus].

  1. I. Act., to moisten, wet (poet. and in post-Aug. prose): quā niger umectat flaventia culta Galaesus, waters, Verg. G. 4, 126: et sacer umectat fluvialia rura Capenas, Sil. 13, 85: statque umectata Vomano Adria, id. 8, 439: terras veneno, id. 3, 210: effigiem, id. 5, 5: et lacrimis salsis umectent ora genasque, Lucr. 1, 919; Verg. A. 1, 465; 11, 90; Ov. M. 9, 655: dum meus umectat flaventes Lucifer agros (rore), bedews, Claud. Rapt. Pros. 2, 121: ejus (agni) os pressis umectare papillis, Col. 7, 3, 17.
    Poet.: (mulier) tenet assuetis umectans oscula labris, Lucr. 4, 1190.
  2. II. Neutr., of the eyes, to be moist, tearful, to weep: ardent (oculi), intenduntur, umectant, conivent, Plin. 11, 37, 54, § 145; 10, 3, 3, § 10.

ūmectus (less correctly hū-), a, um, adj. [umeo], of a moist nature, moist, damp, wet (ante- and post-class. for umidus): terra exhalat auram atque auroram umidam, umectam, Pac. ap. Varr. L. L. 5, 4, 9, § 24: locus umectus, Cato, R. R. 6, 3; Varr. R. R. 1, 24, 4; Lucr. 4, 634: sapor vini, Pall. Oct. 14, 18: qualitas caeli, id. 1, 16, 6.
Comp.: ventres umectiores, Macr. S. 7, 15 med.: nubes, App. de Deo Socr. p. 47.
Sup.: mulier umectissimo est corpore, Macr. S. 7, 6 med.; 7, 10.

ūmĕ-făcĭo (less correctly hū-), no perf., factum, ĕre, 3, v. a. [umeo-facio], to make moist, to moisten, wet (post-class.): de halitu terrae aut maris nebula exsistit, quae dispersa umefacit, quicquid texerit, Lact. de Ira Dei, 10: spongia crebro umefacta, Plin. 32. 10, 48, § 138.

ūmĕo (less correctly hū-), no perf. nor sup., ēre, 2, v. n. [v. umor], to be moist, damp, wet (poet. and post-Aug.; most freq. in part. pres.).

  1. A. Verb. finit.: calidā qui locus umet aquā, Ov. F. 4, 146: stagnata paludibus ument, id. M. 15, 269: ument genae, id. H. 8, 64: arbor lacrimis cadentibus umet, id. M. 10, 509.
  2. B. Part. pres.: frigida pugnabant calidis, umentia siccis, Ov. M. 1, 19: umentes terrae (Nilo), Plin. Pan. 30, 4; Ov. M. 1, 604: litora, Verg. A. 7, 763: umentes spongias, Suet. Vesp. 16: umens caelum, Flor. 2, 4, 2: fluvius, Sil. 13, 123: genae, Tib. 1, 9, 38; so, oculi, Ov. M. 11, 464: oculi atque ora, Sil. 9, 30: umentemque Aurora polo dimoverat umbram, i. e. the cool night, Verg. A. 3, 589: umentis rores noctis, Sil. 2, 469: astra, Stat. Th. 3, 2.

ŭmĕrāle (not hŭ-; v. umerus), is, n. [umerus, II. B.], a covering for the shoulders, a (military) cape: si miles tibiale vel umerale alienavit, Dig. 49, 16, 14.

ŭmĕrŭlus, i, m. dim. [umerus, II. B.], a little shoulder (late Lat.), Vulg. 3 Reg. 7, 30; 7, 34; id. Ezech. 41, 26.

ŭmĕrus (incorrectly spelled hŭmĕ-rus in many edd.), i, m. [cf. ὦμος].

  1. I. Prop., the upper bone of the arm, Cels. 8, 1.
  2. II. Meton.
    1. A. The upper part of the arm (so only poet. for the usual lacertus): innixus dextro plena trahens umero, upperarm, arm, Prop. 1, 20, 44: umeros exsertus uterque, Stat. Th. 5, 439; 4, 235; Ov. F. 1, 409.
    2. B. The shoulder (of a man; opp. armus of an animal, v. h. v.; the predom. signif. of the word): meus est ballista pugnus, cubitus catapulta est mihi, Umerus aries, Plaut. Capt. 4, 2, 17: id conexum in umero laevo, id. Mil. 4, 4, 44: sagittae pendebant ab umero, Cic. Verr. 2, 4, 34, § 74; cf. Hor. C. 1, 21, 12: umerum apertum gladio appetit, Caes. B. C. 2, 35: Chloris albo sic umero nitens, Hor. C. 2, 5, 18: sparsum odoratis umerum capillis, id. ib. 3, 20, 14: pars umeri ima tui, Ov. A. A. 3, 307.
      Plur.: (virgines) quas matres student Demissis umeris esse, Ter. Eun. 2, 3, 23: scutum, gladium, galeam in onere nostri milites non plus numerant quam umeros, lacertos, manus, Cic. Tusc. 2, 16, 37: ut bracchia modo atque umeri ad sustinenda arma liberi ab aquā esse possent, Caes. B. G. 7, 56: pedites tantummodo umeris ac summo pectore exstare, id. B. C. 1, 62: cum Milo umeris sustineret bovem vivum, Cic. Sen. 10, 33: quod pupillum filium ipse paene in umeros suos extulisset, id. de Or. 1, 53, 228: densum umeris vulgus, Hor. C. 2, 13, 32: nube candentes umeros amictus Augur Apollo, id. ib. 1, 2, 31; so, candidi, id. ib. 1, 13, 10: umeris positurus arcum, id. ib. 3, 4, 60: et quae nunc umeris involitant, deciderint comae, id. ib. 4, 10, 3 et saep.: ex umeris armi fiunt, Ov. M. 10, 700; so id. ib. 12, 396; cf.: terrestrium solus homo bipes: uni juguli, umeri, ceteris armi, Plin. 11, 43, 98, § 243.
      1. 2. Umerus is also used of animals (as, on the other hand, armi is of men; v. armus); of oxen, Cic. N. D. 2, 63, 159.
        Of cocks, Col. 8, 2, 9.
    3. C. Of the middle part of a thing, the back, ridge (post-Aug.).
      1. 1. Of trees and plants: certum est ab umeris arborum surculos petendos, Plin. 17, 14, 24, § 105; Col. 3, 10, 5; id. Arb. 3, 1.
      2. 2. Of mountain ridges: montium flexus crebrique vertices et conflexa cubito aut confracta in umeros juga, Plin. 2, 44, 44, § 115 (al. numeros): virides umeros, Stat. Th. 6, 714.
      3. 3. Of a country: Rhegium oppidum in umero ejus (Italiae) situm, a quo veluti cervicis incipit flexus, Plin. 3, 5, 6, § 43; so, duo haec oppidasita sunt utrāque ex parte velut in umeris Helladis, id. 4, 7, 11, § 23.
  3. III. Trop., in plur., the shoulders; as in Engl., when speaking of bearing a burden: tota ut comitia suis, ut dictitabat, umeris sustineret, Cic. Mil. 9, 25: rem publicam umeris sustinere, id. Fl. 37, 94: cum expertus esset, quam bene umeris tuis sederet imperium, Plin. Pan. 10, 6; 57, 4: sumite materiam vestris qui scribitis aequam Viribus, et versate diu, quid ferre recusent, Quid valeant umeri, Hor. A. P. 40.

ūmesco (less correctly hū-), no perf. nor sup., ĕre, 3, v. inch. n. [umeo], to grow moist or wet (poet. and in post-Aug. prose): (equi) umescunt spumis, Verg. G. 3, 111: cortex non umescit, Plin. 17, 14, 24, § 107: terra umescens rore occulto, id. 18, 34, 77, § 339: solum, Pall. Sept. 10, 3: vidimus umescentes oculos tuos, Plin. Pan. 73, 4.