Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

ū̆trĭbi, v. utrubi.

* ūtrĭcīda, ae, m. [1. uter-caedo], one who cuts skins or bags in pieces, a skin-slayer, utricide: non homicidam sed utricidam amplecterer, App. M. 13, p. 137, 26.

ūtrĭcŭlārĭus, ii, m. [1. utriculus].

  1. I. A bagpiper, Suet. Ner. 54; Inscr. Orell. 4119 sq.
  2. II. The master of a raft floated on bladders, used for ferriage, Inscr. Grut. 431, 4; 428, 10; 547, 8; Inscr. Donat. p. 470, 9.

1. ūtrĭcŭlus, i, m. dim. [1. uter], a small skin or leathern bottle, Cels. 2, 17; App. M. 1, p. 108, 16.

2. ū̆trĭcŭlus, i, m. dim. [uterus].

  1. I. Lit., in gen., the belly, abdomen, of bees, Plin. 11, 12, 12, § 31.
    1. B. Esp., a little womb or matrix, Plin. 11, 37, 84, § 209; 30, 14, 43, § 124.
  2. II. Transf., of plants, a bud or calycle of a flower, a hull or husk of grain, Plin. 16, 25, 39, § 94; 18, 11, 29, § 115.

ū̆trimquĕ (ū̆trinquĕ), adv. [uterque], from or on both sides or parts, on the one side and on the other.

  1. I. Lit.: horrescit telis exercitus asper utrimque, Enn. ap. Macr. S. 6, 4 (Ann. v. 385 Vahl.): tollitur in caelum clamor exortus utrimque, id. ib. p. 500 (Ann. v. 422 ib.): clamor utrinque, undique concursus, Hor. S. 1, 9, 77: postquam utrimque exitum est maxumā copiā, Dispertiti viritubae utrimque canunt: contra Consonat terra: clamorem utrimque efferunt, Imperator utrimque hinc et illinc Jovi vota suscipere, Plaut. Am. 1, 1, 65 sq.: magnae utrimque copiae, Cic. Fam. 6, 4, 1: acriter utrimque usque ad vesperum pugnatum est, Caes. B. G. 1, 50: multis utrimque interfectis, id. ib. 7, 42: ceteros utrimque aggreditur, Sall. C. 60, 5: ni utrimque praemissi equites rem exploravissent, id. J. 53, 7: tigna binis utrinque fibulis distinebantur, one on each side, Caes. B. G. 4, 17: continebitur marginibus, Quint. 1, 1, 27: sustinentium manibus, id. 1, 2, 7: praecisa vipera, at both ends, i. e. head and tail, Plin. 29, 6, 38, § 121.
    1. B. Connected with secus (sometimes written in one word, utrimquesecus), along or on both sides, on either hand (ante- and post-class.): quare utrimque secus cum corpus vapulet, Lucr. 4, 939 (936): canes utrimque secus deae latera muniunt, App. M. 2, p. 116, 8; Mart. Cap. 5, § 464; 6, § 719.
  2. II. Trop.: (Alcumena) Utrimque est gravida et ex viro et ex summo Jove, Plaut. Am. prol. 111: utrimque constitit fides, both parties kept their word, Liv. 2, 13, 9: Piso M. Crasso et Scriboniā genitus nobilis utrimque, Tac. H. 1, 14 fin.; Plin. 8, 42, 66, § 163 (al. utrique); cf. id. 8, 47, 72, § 187: virtus est medium vitiorum et utrimque reductum, Hor. Ep. 1, 18, 9: alia sunt non necessaria, vel utrimque vel ab alterā parte, Quint. 5, 10, 81; 5, 13, 1: causas veras modo et utrimque tractet, i. e. pro et contra, id. 10, 5, 20.

ū̆trimquĕsĕcus, v. utrimque, I. B.

ū̆trindĕ, adv. [uter-inde], from or on both sides: de frumento utrobi bona, utrobi mala gratia capiatur, utrinde iram, utrinde factiones tibi pares, Cato ap. Charis. p. 198 P.
With gen.: utrinde orarum, Cael. Aur. Acut. 2, 37.

* ū̆trin-sĕcus, adv. [uter-secus], on both sides: incolumi fervore cadunt utrinsecus ignes, Auct. Aetn. 503.

ū̆trŭbi (ū̆trŏbi and ū̆trĭbi), adv. [uter-ubi], at which of two places, on which of the two sides, where (when two are spoken of; ante- and post-class.): utrubi cenaturi estis? hiccine an in triclinio? Naev. ap. Charis. p. 198 P.: St. Utrubi accumbo? Sa. Utrubi tu vis. St. Cum ambobus volo, Plaut. Stich. 5, 5, 9; cf. id. ib. 5, 4, 14: de frumento utrobi bona, utrobi mala gratia capiatur, Cato ap. Charis. p. 198 P.: utrubi hic homo fuit, Edict. Praet. in Dig. 43, 31 pr. (De utrubi); cf. Gai Inst. 4, § 148 sq.; 4, § 151; Aus. Idyll. 11, 63.