Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

vērācĭter, adv., v. verax fin.

Verā̆gri, ōrum, m., a people in Gallia Narbonensis, on the Pennine Alps, Caes. B. G. 3, 1; Liv. 21, 38; Plin. 3, 20, 24, § 137.

(vērātrix, īcis, a false read. for veteratrix, App. M. 9, p. 230.)

vērātrum, i, n., a plant, hellebore, Plin. 25, 5, 21, § 52; Gell. 17, 5, 6; Cels. 2, 12 sq.; 3, 23; Lucr. 4, 640; Pers. 1, 51.

vērax, ācis, adj. [verus], speaking truly, true, veracious (very rare): si eris verax, tuā ex re facies, Plaut. Capt. 5, 2, 6; 5, 2, 15: oraculum, Cic. Div. 1, 19, 38: saga, Tib. 1, 2, 41: signa, id. 4, 1, 119: sensus, Cic. Ac. 2, 25, 79: visa quietis tranquilla atque veracia, id. Div. 1, 29, 61: Liber, Hor. S. 1, 4, 89.
With inf.: vosque veraces cecinisse Parcae, Hor. C. S. 25.
Comp.: Herodotum cur veraciorem ducam Ennio? Cic. Div. 2, 56, 116.
Sup.: veracissima promissio, Aug. Ep. 6.
Adv.: vērācĭter, truly, veraciously (opp. simulatorie), Plaut. ap. Prisc. p. 1010 P.; Aug. Civ. Dei, 4, 4; 6, 10; id. ap. Hier. Ep. 56, 3; Ambros. Ep. 17, 1: Platonem acutius atque veracius intellexisse, Aug. Civ. Dei, 8, 4; 5, 8.