Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

adjūto, āvi, ātum, 1, v. freq. [adjuvo] (ante-class.; esp. in Plaut. and Terence, and in later Lat.), to help, to be serviceable to, to assist: aliquem, Att. ap. Non. 424, 2: istocine pacto me adjutas? Plaut. Ps. 1, 1, 81; id. Cas. 3, 3, 17; id. Truc. 2, 5, 26; 2, 7, 8: Pamphilum, Ter. And. 1, 3, 4; id. Heaut. 3, 1, 7; 2, 35; id. Ad. prol. 16; id. Phorm. prol. 34: funus, id. ib. 1, 2, 49.
With two acc.: id adjuta me, quo id fiat facilius, Ter. Eun. 1, 2, 70.
With dat. pers.: adjuta mihi, Pac. ap. Don. ad Ter. Ad. prol. 16; cf. Ruhnk. ad Ter. Hec. 3, 2, 24.
Also on a coin: deus adjuta Romanis, Eckh. D. N. 8, p. 223: saltem nobis adjutāsses, Petr. Fragm. Trag. 62 Burm.
Pass.: adjutamur enim atque alimur certis ab rebus, Lucr. 1, 812.