Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

compŏsĭtĭo (conp-), ōnis, f. [compono].

  1. I. A putting together, compounding, connecting, arranging, composition, adjustment, etc.
    1. A. Prop.: unguentorum, Cic. N. D. 2, 58, 146: membrorum, id. ib. 1, 18, 47.
      Fig.: varia sonorum, Cic. Tusc. 1, 18, 41: rerum, id. Off. 1, 40, 142: magistratuum, id. Leg. 3, 5, 12: medicamentorum, Sen. Ep. 8, 2: remediorum, id. Ben. 4, 28, 4.
      Hence,
      1. 2. Esp., concr., in medic. lang., a compound, mixture, Cels. 5, 26 fin.; 6, 6, 16; Plin. 23, 8, 77, § 149; Veg. 1, 17, 16. Thus the title of a writing of Scribonius: Compositiones medicae.
    2. B. Trop.
      1. 1. A connection, coherence, system: disciplinae, Cic. Fin. 3, 22, 74.
      2. 2. A drawing up in writing, composition: juris pontificalis, Cic. Leg. 2, 22, 55.
        1. b. Κατ’ ἐξοχήν, a proper connection in style and position of words, arrangement, disposition: compositio apta, Cic. de Or. 3, 52, 200: tota servit gravitati vocum aut suavitati, id. Or. 54, 182; cf. id. Brut. 88, 303; Auct. Her. 4, 12, 18: lege Ciceronem: conpositio ejus una est, pedem servat lenta, Sen. Ep. 100, 7; 114, 15; in Quint. very freq.; cf. the 4th chap. of the 9th book: De compositione.
  2. II. A laying together for preservation, a laying up of fruits, Col. 12, 26, 6; 12, 51, 1; in plur.: rerum auctumnalium, id. 12, 44, 1.
    1. B. Trop., a peaceful union, an accommodation of a difference, an agreement, compact: pacis, concordiae, compositionis auctor esse non destiti, Cic. Phil. 2, 10, 24; id. Rosc. Am. 12, 33; Caes. ap Cic. Att. 9, 13, A, 1; Caes. B. C. 1, 26; 1, 32; 3, 15 fin.; Dig. 28, 16, 6.
  3. III. A bringing together or matching of combatants: gladiatorum, Cic. Fam. 2, 8, 1.