Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

in-fringo, frēgi, fractum, 3, v. a. [infrango], to break off, to break, bruise, crack.

  1. I. Lit.: infractis omnibus hastis, Liv. 40, 40, 7: ut si quis violas riguove papavera in horto Liliaque infringat, Ov. M. 10, 191: genibusque tumens infringitur unda, Val. Fl. 5, 412: manus, to snap or crack one’s fingers, Petr. 17: articulos, Quint. 11, 3, 158: latus liminibus, to bruise one’s side by lying on the threshold, Hor. Epod. 11, 22: infractus remus, appearing broken, in consequence of the refraction of the rays in the water, Cic. Ac. 2, 25; cf.: infracti radii resiliunt, Plin. 2, 38, 38, § 103: ossa infracta extrahere, id. 23, 7, 63, § 119.
    1. B. Transf., to strike one thing against another: digitos citharae, to strike or play upon the lute, Stat. Ach. 1, 575: alicui colaphum, to give one a box on the ear, Ter. Ad. 2, 1, 46; Plin. 8, 36, 54, § 130: linguam (metu), to stammer, Lucr. 3, 155.
  2. II. Trop., to break, check, weaken, lessen, diminish, mitigate, assuage: ut primus incursus et vis militum infringeretur, Caes. B. C. 3, 92: conatus adversariorum, id. ib. 2, 21: florem dignitatis, Cic. Balb. 6, 15: militum gloriam, id. Mil. 2, 5: animos hostium, Liv. 38, 16: spem, Cic. Or. 2, 6: tribunatum alicujus, id. de Or. 1, 7, 24: vehementius esse quiddam suspicor, quod te infringat, id. Att. 7, 2, 2: continuam laudem humanitatis, Plin. Ep. 7, 31, 3: res Samnitium, Liv. 8, 39, 10: difficultatem, to overcome, Col. 2, 4, 10: jus consulis, Dig. 34, 9, 5 fin.: fortia facta suis modis, to weaken, Ov. Tr. 2, 412: deos precatu, to appease by entreaties, Stat. Ach. 1, 144: infringitur ille quasi verborum ambitus, Cic. de Or. 3, 48, 186: infringendis concidendisque numeris, id. Or. 69, 230: vocem de industria, purposely to make plaintive, Sen. Contr. 3, 19.
    1. B. To destroy, make void, break: quoniam haec gloriatio non infringetur in me, Vulg. 2 Cor. 11, 10: legem, ib. 1 Macc. 1, 66.
      Hence, infractus, a, um, P. a., broken, bent.
      1. 1. Lit.: mares caprarum longis auribus infractisque probant, Plin. 8, 50, 76, § 202.
      2. 2. Trop., broken, exhausted, weakened, subdued.
        1. a. In gen.: infractos animos gerere, Liv. 7, 31, 6: nihil infractus Appii animus, id. 2, 59, 4: oratio submissa et infracta, id. 38, 14: infractae ad proelia vires, Verg. A. 9, 499: veritas, falsified, Tac. H. 1, 1: fides metu infracta, shaken, id. ib. 3, 42: tributa, diminished, id. ib. 4, 57: potentia matris, id. A. 13, 12: fama, injured reputation, Verg. A. 7, 332; Tac. H. 2, 22: Latini, broken, Verg. A. 12, 1.
        2. b. Diluted: fel aqua infractum, Plin. 28, 12, 50, § 186.
        3. c. In partic., of speech, broken off: infracta et amputata loqui, broken, unconnected, Cic. Or. 51, 170: infracta loquela, broken talk, baby-talk, Lucr. 5, 230: cum vocem ejus (delicati) infractam videret, effeminate, Gell. 3, 5, 2: vocibus delinitus infractis, Arn. 4, 141.