Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

immītis (inm-), e, adj. [in-mitis], not soft or mellow, harsh, rough, sour (mostly poet. and in post-Aug. prose; not in Cic. or Cæs.).

  1. I. Lit., of fruit: uva, Hor. C. 2, 5, 10: fructus (opp. dulcis), Plin. 13, 4, 6, § 26.
    More freq.,
  2. II. Transf., in gen., rough, rude, harsh, hard, severe, stern, fierce, savage, inexorable (syn.: barbarus, trux, torvus, immanis, ferox, crudelis, saevus): naturā et moribus immitis ferusque, Liv. 23, 5, 12; cf. asper et immitis, Suet. Tib. 59: arrogans, profusus, immitis, id. Ner. 4: tyrannus (i. e. Pluto), Verg. G. 4, 492: Parcae, Prop. 4 (5), 11, 13: Glycera, Hor. C. 1, 33, 2: immitibus et desertis locis, Plin. 17, 16, 26, § 120: insulam Gyarum immitem et sine cultu hominum esse, Tac. A. 1, 69: immite et turbidum caelum, Plin. Ep. 8, 17, 1: venti, Tib. 1, 1, 45: oculi, Ov. M. 6, 621: nidi (i. e. hirundinum apibus infestarum), Verg. G. 4, 17: ara (on which human beings are offered), Ov. P. 3, 2, 71: claustra, id. Am. 1, 6, 17: vulnera, id. de Nuce 69: fata, id. M. 13, 260: mandata, Tac. A. 15, 27: rescriptum, id. ib. 6, 9: mors, Tib. 1, 3, 55: caedes pariter fugientium ac resistentium, Liv. 4, 59, 6.
    As subst.: immītĭa, ium, n., barbarous acts: ausae immitia nuptae (i. e. abortus), Ov. F. 1, 625.
    Comp.: vetus operis ac laboris, et eo immitior, quia toleraverat, Tac. A. 1, 20; Plaut. Bacch. 3, 4, 1: calcato immitior hydro, Ov. M. 13, 804.
    Sup.: serpentes immitissimum animalium genus, Plin. 10, 74, 96, § 207.
    Adv.: im-mīte, rudely, harshly: stridorque immite rudentum Sibilat, Sil. 17, 257.