Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

imprūdens (inpr-), entis, adj. [2. inprudens], not foreseeing, not anticipating or expecting, without knowing, unaware, ignorant, inconsiderate, inadvertent, imprudent (class.; syn.: inconsideratus, incautus, improvidus).

        1. (α) Absol.: equites missi nocte iter conficiunt, imprudentes atque inopinantes hostes aggrediuntur, Caes. B. C. 2, 38, 4; cf. id. ib. 2, 6, 3: equites imprudentibus omnibus de improviso advolasse, Hirt. B. G. 8, 36, 3; Caes. B. G. 3, 29, 1; id. B. C. 2, 3, 1; id. B. G. 5, 15, 3: haec omnia imprudente L. Sulla facta esse certe scio, without the knowledge of, Cic. Rosc. Am. 8, 21: scripsi etiam illud quodam in libello, qui me imprudente et invito excidit, id. de Or. 1, 21, 94: namque tu me inprudentem obrepseris, Plaut. Trin. 1, 2, 22: plus hodie boni feci imprudens quam sciens ante hunc diem umquam, unconsciously, Ter. Hec. 5, 4, 40; cf. id. Heaut. 4, 1, 20: adulescens, inexperienced, id. Eun. 3, 1, 40: probe horum facta imprudens depinxit senex, without knowing it, id. Phorm. 2, 1, 38: ut mihi imprudens M. Servilium praeterisse videare, Cic. Brut. 77, 269 (cf. the opp. prudens praetereo, Hor. S. 1, 10, 88): qua (definitione) tu etiam imprudens utebare nonnumquam, Cic. Fin. 2, 2, 5: quod ex prima statim fronte dijudicare imprudentium est, Quint. 12, 7, 8; 7, 1, 40: numquam imprudentibus imber Obfuit, i. e. ignaris, Verg. G. 1, 373 Serv.
          Transf., of inanim. and abstr. things: non imprudens consilium, si aditum haberet, Petr. 102, 3: ne casu inprudentes suae naves in classem adversariorum inciderent, Auct. B. Afr. 11, 4.
          Comp.: quicquid horum ab imprudentioribus fiet (fieri autem nisi ab imprudentibus non potest), neglegendum, Sen. Const. Sap. 19.
          Sup.: multa facit (sapiens), quae ab imprudentissimis aut aeque fieri videmus aut peritius aut exercitatius, Sen. Ep. 90, 33; id. Const. Sap. 19, 1.
        2. (β) With gen.: imprudentes legis, ignorant, Cic. Inv. 2, 31, 95: religionis, Liv. 31, 14, 7: maris, id. 34, 9, 9: aetatum, Quint. 1, 1, 20.
          Of inanim. and abstr. things: frons tenera imprudensque laborum, that has not experienced, Verg. G. 2, 372: antiquitatis imprudens consuetudo, Col. 3, 18, 1.
        3. * (γ) With an object-clause: non imprudens usurum eum rabie, qua, etc., Curt. 8, 8.
          Hence, imprūdenter (inpr-), adv., without foresight, unknowingly, ignorantly, inconsiderately, imprudently: etsi te nihil temere, nihil imprudenter facturum judicaram, Caes. ap. Cic. Att. 10, 8, B, 1; Cic. Ac. 1, 6, 22: facere, Nep. Han. 2, 6: (Codrus) imprudenter rixam ciens interemptus est, Vell. 1, 2, 1.
          Comp.: ad flammam accessit imprudentius, Ter. And. 1, 1, 103.