Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

pŏēma, ătis (gen. plur. poëmatorum, Afran. ap. Non. 493, 9; cf. Charis. p. 114 P.: poëmatum, Suet. Gram. 23; Spart. Hadr. 14; dat. and abl. plur. usually poëmatis, Cic. Off. 3, 3, 15; Plaut. As. 1, 3, 22; Auct. Her. 4, 2, 3; but also poëmatibus, Suet. Tit. 3; App. Mag. 5), n., = ποίημα, a composition in verse, a poem (freq. and class.; syn. carmen): pars est parva poëma, proinde ut epistola quaevis. Illa poësis opus totum, ut tota Ilias una Est θέσις, annalesque Enni: atque istoc opus unum Est majus multo quam quod dixi ante poëma, Lucil. ap. Non. 428, 12 sq.; cf.: poëma est λέξις εὔρυθμος, id est verba plura modice in quandam conjecta formam. Itaque etiam distichon epigrammation vocant poëma. Poësis est perpetuum argumentum e rhythmis, ut Ilias Homeri et Annales Ennii, Varr. ap. Non. 428, 19 sq.
Plur.: poëmata (opp. oratio), poetry, Cic. Or. 21, 70.
So of some verses of a poem: o poëma tenerum et moratum atque molle! Cic. Div. 1, 31, 66; and of a short poem, Cat. 50, 16, 1. But this distinction is not observed even by Ennius, and poëma was the name in the class. period for every kind of poem: latos per populos terrasque poëmata nostra clara cluebunt, Enn. ap. Prob. p. 1401 P. (Ann. v. 3 Vahl.): poëma facere, Cic. Ac. 1, 3, 9: poëma ad Caesarem quod composueram, incidi, id. Q. Fr. 3, 1, 4, § 11: Graecum condere, id. Att. 1, 16, 15: pangere, Hor. Ep. 1, 18, 40; id. A. P. 416: scribere, id. Ep. 2, 1, 117: egregium, Cic. de Or. 1, 50, 217: poëma festivum, concinnum, elegans, id. Pis. 29, 70: si poëma loquens pictura est, pictura tacitum poëma debet esse, Auct. Her. 4, 28, 39: ridenda poëmata malo, quam te, Juv. 10, 124.