Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

vēnum, i, v. 2. venus.

2. vēnus, ūs, m., or vēnum (vaen-), i, n. (occurring only in the forms venui, veno, and venum) [Gr. ὦνος, price; ὠνή, purchase; cf. Sanscr. vasuas, price; vasuam, wages; and perh. Germ. Gewinn], sale.

      1. a. Dat.
        1. (α) Form venui (late Lat.): rogavit haberetne venui lacte? App. M. 8, p. 210, 12: cantherium venui subicere, id. ib. 8, p. 221, 29.
        2. (β) Form veno (post-Aug.): posita veno irritamenta luxus, Tac. A. 14, 15: quae veno exercerent, id. ib. 13, 51.
      2. b. Acc. venum (class.): dare aliquem venum, to sell, Liv. 24, 47, 6: venum cuncta dari, Claud. in Rufin. 1, 179; hence the compound venumdo, q. v.: ut ejus familia ad aedem Cereris venum iret, Liv. 3, 55, 7: pileatos servos venum solitos ire, Gell. 7, 4, 1: venum iturum, Sen. Const. 3, 2: seque et sua tradita venum Castra videt, Luc. 4, 206: venum redibat, Claud. in Eutr. 1, 37.