Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

ēta, n., indecl., the seventh letter of the Greek alphabet, Ter. Maur. Litt. 43; Aus. Idyll. 12, 12, 3.

ex-plĕo, ēvi, ētum, 2 (archaic form explenunt, for explent, acc. to Fest. p. 80; cf.: solinunt, nequinunt, danunt, for solent, nequeunt, dant; v. do, redeo and soleo init.; inf. praes. explerier, Lucr. 6, 21.
Contracted form expleris, Cic. de Or. 1, 47, 205; Verg. A. 7, 766. explessent, Liv. 23, 22, 1; 37, 47, 7; inf. explesse, Verg. A. 2, 586 al.), v. a. [PLEO, whence plenus, compleo, suppleo].

  1. I. To fill up, fill full, fill (class.).
    1. A. Lit.: fossam aggere, Caes. B. G. 7, 79 fin.: fossas, id. ib. 82, 3; Dig. 39, 3, 24; cf.: paludem cratibus atque aggere, Caes. B. G. 7, 58, 1: neque inferciens verba, quasi rimas expleat, Cic. Or. 69, 231: vulnera, Plin. 35, 6, 21, § 38: cicatrices, id. 36, 21, 42, § 156: alopecias, id. 34, 18, 55, § 177: bovem strictis frondibus, i. e. to give him his fill, Hor. Ep. 1, 14, 28: se, to fill, cram one’s self, Plaut. Curc. 3, 16; Cels. 1, 2 fin.; cf.: edim atque ambabus malis expletis vorem, Plaut. Trin. 2, 4, 74: ut milites contingant inter se atque omnem munitionem expleant, Caes. B. C. 1, 21, 3: locum (cohortes), i. e. to occupy completely, id. ib. 1, 45, 4: explevi totas ceras quattuor, have filled, written full, Plaut. Curc. 3, 40: deum bonis omnibus explere mundum, Cic. Univ. 3: expleti (voce) oris janua raditur, filled up, Lucr. 4, 532, v. Lachm. ad h. l.: aliquem numerum, Caes. B. C. 3, 4 fin.: numerum, Liv. 5, 10, 10; 24, 11, 4; Verg. A. 6, 545: centurias, to have the full number of votes, Liv. 37, 47, 7: tribus, id. 3, 64, 8: justam muri altitudinem, Caes. B. G. 7, 23, 4: His rebus celeriter id, quod Avarici deperierat, expletur, is filled up, made good, id. ib. 7, 31, 4; Liv. 23, 22, 1: sic explevit, quod utrique defuit, Cic. Brut. 42, 154.
    2. B. Trop.
      1. 1. In gen., to fill up, complete, finish: id autem ejusmodi est, ut additum ad virtutem auctoritatem videatur habiturum et expleturum cumulate vitam beatam, make quite complete, Cic. Fin. 2, 13, 42; cf. damnationem, id. Caecin. 10, 29: partem relictam, id. Off. 3, 7, 34: damna, Liv. 3, 68, 3; cf. id. 30, 5, 5: explet concluditque sententias, Cic. Or. 69, 230; cf.: sententias mollioribus numeris, id. ib. 13, 40: animum gaudio, Ter. And. 2, 2, 2.
      2. 2. In partic.
        1. a. To satisfy, sate, glut, appease a longing, or one who longs (the fig. being that of filling or stuffing with food): quas (litteras Graecas) sic avide arripui quasi diuturnam sitim explere cupiens, Cic. de Sen. 8, 26: famem, Phaedr. 4, 18, 5; cf.: jejunam cupidinem, Lucr. 4, 876: libidines (with satiare), Cic. Fragm. ap. Non. 424, 30 (Rep. 6, 1); cf.: explere cupiditates, satiare odium, id. Part. Or. 27, 96: libidinem, id. Cael. 20, 49: odium factis dictisque, Liv. 4, 32, 12; Tac. A. 15, 52: desiderium, Liv. 1, 9, 15: iram, id. 7, 30, 15; cf.: omnem exspectationem diuturni desiderii nostri, Cic. de Or. 1, 47, 205: avaritiam pecuniā, id. Rosc. Am. 52, 150; Tac. H. 2, 13: spem omnium, Just. 22, 8; Liv. 35, 44, 4; Suet. Aug. 75 fin. et saep.: me, Ter. Heaut. 1, 1, 67; cf.: non enim vereor, ne non scribendo te expleam, Cic. Fam. 2, 1, 1: se caede diu optata, Liv. 31, 24, 11: tantum regem (divitiis), Just. 9, 2: aliquem muneribus, Sall. J. 13, 6; 20, 1; Cic. Phil. 2, 20, 50: omnis suos divitiis, Sall. C. 51, 34: animum suum (amore), Ter. And. 1, 2, 17: animum gaudio, id. ib. 2, 2, 2; cf. id. Hec. 5, 1, 28; 5, 2, 19: corda tuendo, Verg. A. 8, 265; cf.: expleri mentem nequit ardescitque tuendo Phoenissa, id. ib. 1, 713: expletur lacrimis dolor, Ov. Tr. 4, 3, 38: alicujus crudelitatem sanguine, Crassus ap. Cic. de Or. 1, 52, 225.
          And reflex.: ut eorum agris expleti atque saturati cum hoc cumulo quaestus decederent, Cic. Verr. 2, 3, 42 fin.
          Poet.: aliquem alicujus rei (cf. Zumpt, Gram. § 463, and v. impleo): animumque explesse juvabit ultricis flammae, to have sated the mind with the fire of revenge, Verg. A. 2, 586.
        2. b. To fulfil, discharge, execute, perform a duty: amicitiae munus, Cic. Lael. 19, 67: susceptum rei publicae munus, Cic. Prov. Cons. 14, 35: excusatione officium scribendi, id. Fam. 16, 25: mandatum, Dig. 17, 1, 27.
        3. c. Of time, to complete, finish, bring to a close: tum signis omnibus ad idem principium stellisque revocatis, expletum annum habeto, Cic. Rep. 6, 22 fin.: fatales annos, Tib. 1, 3, 53: quosdam in Aetolia ducentos annos explere, Plin. 7, 48, 49, § 154: explebat annum trigesimum, Tac. H. 1, 48.
  2. * II. (Ex in privative signif.; v. ex, III. A.). To unload: navibus explebant sese terrasque replebant, i. e. disembarked, exonerabant se, Enn. ap. Serv. ad Verg. A. 6, 545 (Ann. v. 310 ed. Vahl.).
    Hence, ex-plētus, a, um, P. a., full, complete, perfect: quod undique perfectum expletumque sit omnibus suis numeris ac partibus, Cic. N. D. 2, 13, 37: undique expleta et perfecta forma honestatis, id. Fin. 2, 15, 48: ea, quae natura desiderat, expleta cumulataque habere, id. Off. 2, 5, 18: expletum omnibus suis partibus, id. Fin. 3, 9, 32: vita animi corporisque expleta virtutibus, id. ib. 5, 13, 37: expleta rerum comprehensio, id. Ac. 2, 7, 21.
    Absol.: parum expleta desiderant, Quint. 9, 4, 116.