Lewis & Short

sŭbornātor, ōris, m. [suborno], an instigator, abettor, suborner (post-class.): subornatores ac delatores puniuntur, Paul. Sent. 5, 13: servorum, Lampr. Commod. 19 fin.: subornatore et conscio praefecto praetorio, Amm. 15, 5 med.