Lewis & Short

ăb-ĭgo, ēgi, actum, 3, v. a. [ago], to drive away.

  1. I. Lit.
    1. A. In gen.: abigam jam ego illum advenientem ab aedibus, I will drive him away as soon as he comes, Plaut. Am. prol. 150: jam hic me abegerit suo odio, he will soon drive me away, id. As. 2, 4, 40; so Ter. Ad. 3, 3, 47; Varr. R. R. 2, 1; Cic. de Or. 2, 60 al.: uxorem post divortium, to remove from the house, Suet. Tib. 7.
    2. B. In partic.
      1. 1. To drive away cattle: familias abripuerunt, pecus abegerunt, Cic. Pis. 34; so id. Verr. 2, 1, 10; 3, 23; Liv. 1, 7, 4; 4, 21; Curt. 5, 13 al.
      2. 2. Medic. t. t.
        1. a. To remove a disease: febres, Plin. 25, 9, 59, § 106; 30, 11, 30 fin.: venenatorum morsus, id. 20, 5, 19.
        2. b. To force birth, procure abortion: partum medicamentis, Cic. Clu. 11; so Plin. 14, 18, 22; Tac. A. 14, 63; Suet. Dom. 22 al.
  2. II. Trop., to drive away an evil, get rid of a nuisance: pestem a me, Enn. ap. Cic. Ac. 2, 28, 89 (Trag. v. 50 Vahl.): lassitudinem abs te, Plaut. Merc. 1, 2, 3: curas, Hor. Ep. 1, 15, 19: pauperiem epulis regum, id. S. 2, 2, 44 al.
    Hence, ăbactus, a, um, P. a.
    1. A. Of magistrates, driven away, forced to resign their office, Paul. ex Fest. p. 23 Müll.
    2. B. Abacta nox, i. q. finita, finished, passed, Verg. A. 8, 407.
    3. C. Abacti oculi, poet., deep, sunken, Stat. Th. 1, 104.