No entries found. Showing closest matches:
circumvectĭo, ōnis, f. [circumveho] (only twice in Cic.).
- I. A carrying around (of merchandise), Cic. Att. 2, 16, 4.
- II. Solis, the circuit, revolution, Cic. Univ. 9, 26.
* circumvectĭtor, āri, 1, dep. a. [circum-vectito], to travel about, visit in succession: oppida circumvectitabor, Plaut. Rud. 4, 2, 28 Fleck.
circum-vecto, āre, v. freq. a.,
- I. to carry around: Penates, Sil. 3, 291.
Hence,
- II. Esp., mid., to ride or sail around (rare): Ligurum oram, Liv. 41, 17, 7; cf. circumvectitor.
Poet., to go through, describe: +ugit irreparabile tempus, Singula dum capti circumvectamur amore, Verg. G. 3, 285 (dum speciatim cuncta describimus, Serv.).
circumvectus, a, um, Part. of circumvehor.