Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

collŏcātĭo (conl-), ōnis, f. [colloco], a putting together, arrangement, a setting up, erecting, placing, collocation (except in rhet. use, very rare).

  1. I. In gen.: siderum, Cic. Univ. 9, 26: moenium, Vitr. 5, 3.
    1. B. Esp. in speech: verborum, Cic. de Or. 3, 43, 171; 2, 13, 54; id. Or. 25, 83; 70, 232; Quint. 1, 10, 22; cf. id. 8, prooem. § 6; 8, 3, 41; 9, 4, 58; 9, 4, 89: argumentorum, Cic. de Or. 2, 42, 181: rerum, Quint. 3, 3, 8.
  2. II. Esp.: filiae, an endowing, giving in marriage (v. colloco, I. B.), Cic. Clu. 66, 190.

col-lŏco (conl-), āvi, ātum, 1, v. a., to place together, to arrange, to station, lay, put, place, set, set up, erect, etc., a thing (or person) somewhere (class. in prose and poetry; cf.: statuo, pono, sisto).

  1. I. Lit.
    1. A. In gen.; constr. usu. with in and abl. (cf. Ramsh. Gr. p. 467 sq.; Zumpt, Gr. § 489); more rarely with in and acc.; also with other prepositions, or absol.
          1. (α) With in and abl.: istam conloca cruminam in collo plane, Plaut. As. 3, 3, 67: in rostris collocati, Cic. Sest. 38, 83: aliquem in cubili, id. Tusc. 2, 17, 39: in navi, id. Planc. 41, 97: in custodiā, id. Phil. 7, 7, 19; id. Par. 3, 2, 25: in solitudine, id. Lael. 23, 87: uno quidque in loco, id. de Or. 1, 35, 163: Herculem in concilio caelestium, id. Off. 3, 5, 25: legiones in cervicibus nostris, id. Fam. 12, 23, 2; id. Agr. 2, 27, 74: legionem in eis locis hiemandi causā, Caes. B. G. 3, 1; cf.: exercitum in hibernis, id. ib. 3, 29 fin.: me in gremio Veneris, Cat. 66, 56: pedem grabati In collo sibi, id. 10, 23: insidias bipertito in silvis, Caes. B. G. 5, 32: quas (copias) in convalle in insidiis, id. ib. 3, 20: juvenem in latebris, Verg. G. 4, 424 al.: tabulas bene pictas in bono lumine, Cic. Brut. 75, 261; id. Pis. 25, 61: supremo In monte saxum, Hor. Epod. 17, 68: corpus in vestibulo, Suet. Aug. 100; Cat. 10, 23: praesidia in litore, Nep. Hann. 11, 4.
            With locat. proper names; of towns: classem Miseni et alteram Ravennae, Suet. Aug. 49: singulas cohortes, Puteolis et Ostiae, id. Claud. 25: se Athenis collocavit, established himself, settled there, Cic. Fin. 5, 2, 4.
            So also with adv. of place: occupato oppido, ibi praesidium collocavit, Caes. B. G. 1, 38; 7, 9: ubi iste castra collocarat, Cic. Verr. 2, 5, 37, § 96.
          2. (β) With in and acc.: in tabernam vasa et servos, Plaut. Men. 5, 6, 27: me in arborem, id. Aul. 4, 8, 6: eam in lectum, Ter. Eun. 3, 5, 45 (ipsum verbum collocant proprium est, et ascribitur pronubis, Don.): exercitum in provinciam hiemandi gratia, Sall. J. 61, 2; cf. supra, Caes. B. G. 3, 1, and 3, 29; cf. also id. ib. 1, 18, B. 1. infra: maxilla ubi in suam sedem collocata est, Cels. 8, 7.
          3. (γ) With simple abl.: oculos pennis, Ov. M. 1, 723.
          4. (δ) With other prepositions (freq. in Suet.): comites apud ceteros hospites, to lodge, quarter, Cic. Verr. 2, 1, 24, § 63: ut ante suum fundum Miloni insidias conlocaret, to lay an ambush for, id. Mil. 10, 27: cohortis legionarias quattuor advorsum pedites hostium, Sall. J. 51, 3: legiones propius Armeniam, Tac. A. 13, 7; cf.: ipse propior montem suos conlocat, Sall. J. 49, 1: obsides super se, Suet. Aug. 43: singulas infra se, id. Calig. 24: juxta se, id. Ner. 13: circa se, id. Tit. 9, consulares super pulpitum, id. Calig. 54: lecticam pro tribunali, id. Aug. 33.
            (ε) Absol.: sine tumultu praesidiis conlocatis: Sall. C. 45, 2; cf. Caes. B. G. 3, 4; 4, 33: tabulis et signis propalam collocatis, Cic. de Or. 1, 35, 161: columnas neque rectas, neque e regione, id. Q. Fr. 3, 1, 1, § 2: lecticae collocabantur, id. Phil. 5, 6, 18: signum Jovis, id. Cat. 3, 9, 21: sedes ac domicilium, id. Verr. 2, 2, 3, § 6: postquam impedimenta collocata animadvertit, Liv. 44, 37, 1 (cf.: constituere impedimenta, id. 44, 36, 6): chlamydem, ut pendeat apte, Ov. M. 2, 734: collocat hasta sues, lays prostrate, kills, Mart. 5, 65, 10: reliqua signa in subsidio (i. e. ad subsidium) artius conlocat, Sall. C. 59, 2; so, ceterum exercitum in subsidiis, id. ib. § 5 Kritz N. cr.: vos, bonae feminae, collocate puellulam (cf. B. 1. infra), Cat. 61, 184.
    2. B. Esp.
      1. 1. To give in marriage: filiam alicui, Tac. Agr. 9 fin.; cf. Suet. Claud. 27; so Cic. Brut. 26, 98; Nep. Att. 19, 4; Suet. Caes. 21; id. Aug. 64; id. Calig. 24; id. Dom. 22 al.: matrem homini nobilissimo, Caes. B. G. 1, 18: aliquam in matrimonium, Cic. Div. 1, 46, 104; together with in matrimonio, Dig. 36, 1, 77: eam in se dignam condicionem, Plaut. Trin. 1, 2, 122: sororem ex matre et propinquas suas nuptum in alias civitates, Caes. B. G. 1, 18; so, nuptum, Plaut. Trin. 3, 3, 7; Col. 4, 3, 6; Dig. 3, 2, 11.
        Less freq. absol.: virginem, Nep. Epam. 3, 5: filiam alicujus, id. Arist. 3, 3; cf.: in collocandā filiā, Tac. A. 4, 39: collocantis filiam, Just. 9, 6, 2.
      2. 2. Collocare pecuniam, dotem, faenus, etc., a mercantile t. t., to give, lay out, invest, advance, place money, a dowry, wealth, etc.: rem herilem, Plaut. Men. 5, 6, 2: in provinciā pecunias magnas collocatas habent, Cic. Imp. Pomp. 7, 18; cf.: pecunias in emptiones praediorum, Dig. 17, 1, 2: pecunias graviore faenore, Suet. Aug. 39: curavit, ut in eo fundo dos collocaretur, Cic. Caecin. 4, 11: nusquam posse eam (pecuniam) melius conlocari, id. ib. 5, 15: duas patrimonii partes in solo, Suet. Tib. 48; cf.: duas faenoris partes in agris, Tac. A. 6, 17: pecuniam idoneis nominibus, Dig. 35, 2, 88.
        Hence,
        1. b. In gen., to employ, invest money in some way: patrimonium suum non effudit: in rei publicae salute collocavit, Cic. Phil. 3, 2, 3: miliens sestertium munificentiā collocatum, Tac. A. 6, 45.
      3. 3. (Like the Gr. προτιθέναι.) To lay out a dead body in state in the vestibulum: aliquem sancte ac reverenter in hortis Domitiis, Capitol. Anton. p. 5; v. Casaub. ad h. l.
  2. II. Trop. (in good prose; most freq. in Cic. and Quint.).
    1. A. In gen., acc. to I. A., to place, set, station, dispose of, occupy, employ, put.
          1. (α) With in and abl.: illum multa in pectore suo conlocare oportet, Plaut. Pers. 1, 1, 8: res est videnda in tuto ut conlocetur, Ter. Heaut. 4, 3, 11; 4, 3, 17: ut totos se in optimo vitae statu exquirendo collocarent, employed, occupied themselves, Cic. Tusc. 5, 1, 2; cf.: totum se in cognitione et scientiā, id. Off. 1, 44, 158: sese palam in meretriciā vitā, id. Cael. 20, 49: philosophiam in urbibus, id. Tusc. 5, 4, 10: in animis ego vestris omnes triumphos meos condi et collocari volo, to be placed, deposited, id. Cat. 3, 11, 26: omne suum studium in doctrinā ac sapientiā, to apply, employ, id. Q. Fr. 1, 1, 10, § 29: spem in incerto reliqui temporis eventu, id. Quint. 26, 83: adulescentiam suam in amore et voluptatibus, to employ, spend, id. Cael. 17, 39: bonas horas male, Mart. 1, 113, 3: omnium longitudinum et brevitatum in sonis judicium ipsa natura in auribus nostris collocavit, placed, Cic. Or. 51, 173: in conspectu, Quint. 7, 1, 4: famam in tuto, id. 12, 11, 7.
          2. (β) With in and acc.: in otium se, Plaut. Merc. 3, 2, 10: homines quattuor In soporem, to put into the sleep of death, id. Am. 1, 1, 148.
          3. (γ) With simple abl.: et propriis verbis et ordine collocatis, Quint. 9, 1, 7: ordine collocati sensus, id. 7, 10, 16.
          4. (δ) With other prepositions: est et in nominibus ex diverso collocatis sua gratia, Quint. 9, 3, 86.
            (ε) Absol., to set in order, arrange, etc.: rem militarem, Cic. Fam. 2, 13, 3: aedilitas recte collocata, id. Verr. 2, 5, 14, § 37: tuā nobis auctoritate opus est ad collocandum aliquem civitatis statum, id. Ep. ad Brut. 1, 15, 12: vix ut iis rebus, quas constituissent, conlocandis atque administrandis tempus daretur, Caes. B. G. 3, 4: omnibus rebus confectis et collocatis, Auct. B. Alex. 33 fin.
            In rhet.: verba collocata, i. e. in their relative positions (opp. simplicia), Cic. Or. 24, 80 sq.: ut apte collocentur (verba), Quint. 8, prooem. § 26; cf. id. § 31; 10, 2, 13; 8, 1, 1; 10. 1, 4; 9, 4, 1 al.
            Rare: de cujus moderatione … in prioribus libris satis collocavi (= scripsi, dixi), have brought forward, put forth, Tac. A. 6, 27 fin.
    2. B. Acc. to I. B. 2.: quamobrem melius apud bonos quam apud fortunatos beneficium collocari puto, to put or place, as at interest, Cic. Off. 2, 20, 70; id. Verr. 2, 5, 22, § 56: bene, id. Fam. 13, 28, 3; cf.: ut pecuniae non quaerendae solum ratio est, verum etiam conlocandaesic gloria et quaerenda et conlocanda ratione est, id. Off. 2, 12, 42.

col-lŏcŭplēto (conl-), āvi, 1, v. a., to make very rich, to enrich (prob. only in the foll. exs.).

  1. I. Prop.: se, Ter. Heaut. 2, 3, 17.
  2. II. Trop., to embellish, enrich, adorn: rei honestandae et collocupletandae causā, Auct. Her. 2, 18, 28.

collŏcūtĭo (conl-), ōnis, f. [colloquor], a (familiar or private) conversation, conference (very rare): hominum, Cic. Tusc. 1, 13, 30; id. Att. 12, 1, 2: venire cum aliquo in collocutionem, Auct. Her. 1, 15, 25.
In plur.: familiarissimae cum aliquo, Cic. Phil. 11, 2, 5: in sermonibus collocutionibusque aliquid videre, id. Fam. 1, 9, 4.

collŏcūtor (conl-), ōris, m. [colloquor], he who talks with another (eccl. Lat.), Tert. adv. Prax. 5; Aug. Conf. 9, 6.

collŏquĭum (conl-), ii, n. [colloquor],

  1. I. a conversation, conference, discourse (class. in prose and poetry; not in Hor.): colloquium cum conveniunt in unum locum loquendi causā, Varr. L. L. 6, § 57 Müll.; Titin. ap. Non. p. 256, 16: eo ad colloquium venerunt, Caes. B. G. 1, 43: in colloquium venire, id. ib. 1, 35: in Antonii congressum colloquiumque veniendum est, Cic. Phil. 12, 11, 26: pervenire ad conloquium alicujus, id. ib. 9, 1, 2: denos ut ad colloquium adducerent, Caes. B. G. 1, 43: de aliquā re in colloquium venire, Nep. Dat. 11, 1: convenire in colloquium, id. Hann. 6, 2: in colloquio esse, id. Dat. 11, 3: facere, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 23, 5: occulta habere cum aliquo, Liv. 27, 1, 14; so, secreta serere cum aliquo, id. 34, 61, 7; cf.: nocturnis impellere aliquem, Tac. A. 1, 16; and: secretis componere, etc., id. ib. 3, 40: crebra inter se, Caes. B. C. 3, 19: petere, Ov. M. 13, 552; Suet. Aug. 27: clausis foribus videre, Lucr. 4, 598: dare, Prop. 4 (5), 10, 32: colloquio alterius non egere, Cic. Off. 3, 1, 1; cf.: colloquio carere, id. Att. 12, 15: adesse colloquiis, Val. Fl. 3, 293: rerum leviorum, Cic. Ac. 2, 2, 6: fruiturque deorum Colloquio, Verg. A. 7, 91: praeceptoris, Petr. 9 fin.: colloquia amicorum absentium, i. e. epistolary correspondence, communication by letter, Cic. Phil. 2, 4, 7.
  2. II. Transf. to animals: alitum colloquia, Plin. 10, 49, 70, § 137; repeated by Gell. 10, 12, 7.

col-lŏquor (conl-), cūtus, 3, v. dep., to talk together, converse, to hold a conversation, a parley, or a conference (in good prose); constr. commonly cum aliquo, inter se, or absol.; in Plaut. several times as verb act. with acc.

        1. (α) With cum aliquo, Ter. Hec. 1, 2, 56; Cic. Brut. 60, 218; id. Tusc. 1, 41, 98; id. Div. 1, 30, 64; id. Att. 16, 8, 1; id. Fam. 1, 9, 10; Nep. Paus. 2, 4: cum aliquo per aliquem, Caes. B. G. 1, 19; Nep. Alcib. 5, 3: cum aliquo per litteras, Cic. Fam. 1, 7, 1; id. Att. 6, 1, 24: cum aliquo de aliquā re, Nep. Dion, 2, 4.
        2. (β) With inter se: hoc uno praestamus vel maxime feris, quod colloquimur inter nos, Cic. de Or. 1, 8, 32: multum inter se usque ad extremum tempus diei conlocuti sunt, id. ib. 1, 7, 26; id. Div. 1, 41, 90; Auct. B. Afr. 56; Curt. 8, 4, 14: inter se multum de aliquā re, Cic. de Or. 1, 7, 26.
        3. (γ) Absol.: deinde utrique imperatores colloquuntur simul, Plaut. Am. 1, 1, 69; Ter. And. 5, 6, 10; id. Eun. 2, 3, 76; Caes. B. G. 1, 43; 1, 47; Cic. Q. Fr. 2, 8 (10), 1; Liv. 3, 36, 2; Curt. 7, 1, 24; 8, 13, 24 al.
        4. (δ) With acc. of person: te volo, uxor, colloqui, Plaut. Am. 3, 2, 17; id. As. 1, 2, 24; 3, 1, 20; id. Most. 3, 2, 96; id. Men. 2, 3, 82; id. Mil. 4, 2, 18; id. Ps. 1, 3, 16; 1, 3, 22; id. Trin. 5, 2, 11; 5, 2, 26; cf.: de his rebus, quas tecum colloqui volo, Nep. Them. 9, 4.