Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

nam-que (also written nanque), cong., an emphatic confirmative particle, a strengthened nam, closely resembling that particle in its uses, but introducing the reason or explanation with more assurance; Gr. και γάρ, for indeed, for truly, for (class. and freq., only before a vowel, and in Cicero and Cæsar always, like nam, beginning the proposition; rarely before a consonant, and not in Cæs., Cic. Div. 1, 30, 62; id. de Or. 3, 2, 6; id. Tusc. 3, 20, 65; Nep. Them. 6, 2; id. Ages. 2, 1; Sall. J. 41, 5; 85, 35; Hirt. B. G. 8, 28, 4; Ant. ap. Cic. Phil. 13, 20, 45; Balb. ap. Cic. Att. 9, 13, A. 2; and freq. in Liv.; v. Krebs, Antibarb. p. 732 sq.): pol mihi fortuna magis nunc defit quam genus: namque regnum suppetebat mi, etc., Enn. ap. Cic. Tusc. 3, 19, 44 (Trag. v. 395 Vahl.): namque ita me di ament, Plaut. Bacch. 1, 2, 3: in quo vix dicere audeo, quam multa saecula hominum teneantur. Namque ut olim deficere sol hominibus exstinguique visus est, etc., Cic. Rep. 6, 22, 24: namque illud quare, Scaevola, negāsti? etc., id. de Or. 1, 16, 71: namque hoc praestat amicitia propinquitati, etc., id. Lael. 5, 19: namque tum Thraces eas regiones tenebant, Nep. Milt. 1, 2; 8, 1; id. Them. 6, 2; id. Alc. 1, 2 al.: namque umeris suspenderat arcum, Verg. A. 1, 318; 390: namque etsi, etc., id. ib. 2, 583: namque est ille, pater quod erat meus, Hor. S. 1, 6, 41.
Poet., like nam, after an address. Aeolenamque tibi, etc., Verg. A. 1, 65: pleonastic, namque enim tu, credo, mi imprudenti obrepseris, Plaut. Trin. 1, 2, 23 (Ritschl, nempe enim).
Placed after a word: is namque numerus, Varr. ap. Gell. 3, 10: virgini venienti in forum (ibi namque in tabernis litterarum ludi erant), etc., Liv. 3, 44; 4, 31: frumentum namque ex Etruriā, etc., id. 4, 13, 2; 6, 8, 8; 9, 25, 2; 22, 50, 3: frui namque pace, id. 4, 9, 2; 5, 11, 6; 6, 4, 8; 9, 37, 1 al.; omnia namque ista, etc., Quint. 9, 4, 32: mire namque, id. 9, 2, 29: pinxere namque effigies herbarum, Plin. 25, 2, 4, § 8: duodecim namque populos, etc., Flor. 1, 5, 5: non me impia namque Tartara habent, Verg. A. 5, 733: non hoc mihi namque negares, id. ib. 10, 614.

1. nāna, ae, v. nanus, I. B.

2. Nana, ae, f., a nymph, daughter of Sangarius and mother of Atys, Arn. 5, p. 158.

nancĭo, īre, v. a., and nancĭor, īri, v. dep. a. [root nac-, v. nanciscor], to get, gain, obtain (post-class.): si nanciam populi desiderium, Gracch. ap. Prisc. p. 888 P.: in foedere Latino: PECVNIAM QVIS NANCITOR (i. e. nancitur) HABETO, Paul. ex Fest. p. 166 Müll.

nanciscor, nactus and nanctus (cf. Mai. ad Cic. Rep. 1, 10, 16; Drak. ad Liv. 24, 31; 25, 30;

  1. I. inf. nanciscier, Plaut. As. 2, 2, 59), 3, v. dep. a. [Sanscr. naç, obtain; Gr. ἐνεκ- in ἤνεγκα, etc.; cf.: ἀνάγκη, necesse] (in pass. signif, nactus, v. infra fin.), to get, obtain, receive a thing (esp. by accident or without one’s co-operation), to meet with, stumble on, light on, find a thing (syn.: offendo, reperio, deprehendo): unde anulum istum nactus? Ter. Hec. 5, 3, 27: quoniam nacti te, inquit, sumus aliquando otiosum, Cic. Fin. 1, 5, 14: nactus sum etiam, qui Xenophontis similem esse se cuperet, id. Or. 9, 32: cum plus otii nactus ero, id. Fam. 3, 7, 1; id. N D. 3, 36, 87: immanes beluas nanciscimur venando, id. ib. 2, 64, 161; id. Fam. 13, 7, 4: eum Philolai commentarios esse nanctum, id. Rep. 1, 10, 16 Mai.: Cato sic abiit a vitā, ut causam moriendi nactum se esse gauderet, id. Tusc. 1, 30, 74: se in silvas abdiderunt, locum nacti, egregie et naturā et opere munitum, Caes. B. G. 5, 9; hence, to possess by birth, to have by nature: maleficam (naturam) nactus est in corpore fingendo, Nep Ages. 8; of evil as well as good fortune: quod sim nactus mali, Ter. And. 5, 6, 3: ex nuptiis tuis si nihil nanciscor mali, id. Phorm. 3, 3, 10.
    Esp., to catch, contract by infection or contagion: nactus est morbum, Nep. Att. 21, 2: febrim, to contract or catch a fever, Suet. Tit. 10: milvo est quoddam bellum quasi naturale cum corvo, ergo alter alterius ubicumque nactus est ova, frangit, Cic. N. D. 2, 49, 125.
  2. II. Transf., to light upon, meet with, reach, find; of inanim. things or living beings: meum quod rete et hami nacti sunt, meum potissimum est, Plaut. Rud. 4, 3, 46: vitis claviculis suis quicquid est nacta, complectitur, Cic. Sen. 15, 52: nactus idoneam ad navigandum tempestatem, Caes. B. G. 4, 23: nactusque silentia ruris Exululat, having reached the quiet country, Ov. M. 1, 232: nactus, as passive, App. M. 7, 15; Hyg. Fab. 1 and 8.

nancītor, v. nancio.

nanctus, v. nanciscor it.

Nanis, ĭdis, f. [nana], a Roman surname, Inscr. Fabr. p. 48, n. 269.

Nannētes, v. Namnetes.

nanque, v. namque.

nans, nantis, Part. and P. a., v. 1. no.

Nantŭātes, um, m., a people in Gallia Narbonensis, at the foot of the Alps, Caes. B. G. 3, 1; 4, 10; Plin. 3, 20, 24, § 137.

nānus, i, m., = νάννος and νᾶνος (cf. Gell. 19, 13, 2 sq.); in vulg. lang.,

  1. I. a dwarf (pure Lat. pumilio): interrogatum a quodam nano, Suet. Tib. 61; Prop. 4 (5), 8, 41; Juv. 8, 32.
    1. B. In fem.: nāna, ae, a female dwarf: nanos et nanas et moriones populo donavit, Lampr. Alex. Sev. 34.
  2. II. Transf.
    1. A. A small horse, Helv. Cinn. ap. Gell. 19, 13, 5; cf. id. ib. § 4.
    2. B. A low, shallow water-vessel: vas aquarium vocant futimquo postea accessit nanus cum Graeco nomine, et cum Latino nomine, Graecā figurā barbatus, Varr. L. L. 5, § 119 Müll.; cf. Paul. ex Fest. p. 176 ib.

1. no, nāvi, 1, v. n. [νέω], to swim, float.

  1. I. Lit.: alter nare cupit: alter pugnare paratu’st, Enn. ap. Paul. ex Fest. p. 166 Müll. (Ann. v. 258 Vahl.): pueris, qui nare discunt, scirpea induitur ratis, Plaut. Aul. 4, 1, 9; cf. below, Hor. S. 1, 4, 120: pinus Dicuntur liquidas Neptuni nāsse per undas, Cat. 64, 1: nat lupus, Ov. M. 1, 304: nantem delphina per undas, id. H. 19, 199: piger ad nandum, id. ib. 18, 210: ars nandi, id. Tr. 2, 486: nat tibi linter, Tib. 1, 5, 76; Luc. 8, 374.
    Prov.: nare sine cortice, to swim without corks, i. e. to be able to do without a guardian (cf. above the passage in Plaut. Aul. 4, 1, 9), Hor. S. 1, 4, 120.
  2. II. Poet., transf., to sail, flow, fly, etc.: cum juventus Per medium classi barbara navit Athon, Cat. 66, 45: (undae) nantes refulgent, id. 64, 274: nare per aestatem liquidam suspexeris agmen (apium), Verg. G. 4, 59.
    Of the eyes of drunken persons, to swim: nant oculi, Lucr. 3, 480; v. nato.
    Hence, nans, antis, P. a., swimming, floating: nantes scaphae, Gell. 10, 26, 10; as subst., a swimmer; hence, nantes, ĭum, f., swimming fowls, i. e. geese, ducks, etc.: greges nantium, Col. 8, 14, 1.