No entries found. Showing closest matches:
nam-que (also written nanque), cong., an emphatic confirmative particle, a strengthened nam, closely resembling that particle in its uses, but introducing the reason or explanation with more assurance; Gr. και γάρ, for indeed, for truly, for (class. and freq., only before a vowel, and in Cicero and Cæsar always, like nam, beginning the proposition; rarely before a consonant, and not in Cæs., Cic. Div. 1, 30, 62; id. de Or. 3, 2, 6; id. Tusc. 3, 20, 65; Nep. Them. 6, 2; id. Ages. 2, 1; Sall. J. 41, 5; 85, 35; Hirt. B. G. 8, 28, 4; Ant. ap. Cic. Phil. 13, 20, 45; Balb. ap. Cic. Att. 9, 13, A. 2; and freq. in Liv.; v. Krebs, Antibarb. p. 732 sq.): pol mihi fortuna magis nunc defit quam genus: namque regnum suppetebat mi, etc., Enn. ap. Cic. Tusc. 3, 19, 44 (Trag. v. 395 Vahl.): namque ita me di ament, Plaut. Bacch. 1, 2, 3: in quo vix dicere audeo, quam multa saecula hominum teneantur. Namque ut olim deficere sol hominibus exstinguique visus est, etc., Cic. Rep. 6, 22, 24: namque illud quare, Scaevola, negāsti? etc., id. de Or. 1, 16, 71: namque hoc praestat amicitia propinquitati, etc., id. Lael. 5, 19: namque tum Thraces eas regiones tenebant, Nep. Milt. 1, 2; 8, 1; id. Them. 6, 2; id. Alc. 1, 2 al.: namque umeris suspenderat arcum, Verg. A. 1, 318; 390: namque etsi, etc., id. ib. 2, 583: namque est ille, pater quod erat meus, Hor. S. 1, 6, 41.
Poet., like nam, after an address. Aeole—namque tibi, etc., Verg. A. 1, 65: pleonastic, namque enim tu, credo, mi imprudenti obrepseris, Plaut. Trin. 1, 2, 23 (Ritschl, nempe enim).
Placed after a word: is namque numerus, Varr. ap. Gell. 3, 10: virgini venienti in forum (ibi namque in tabernis litterarum ludi erant), etc., Liv. 3, 44; 4, 31: frumentum namque ex Etruriā, etc., id. 4, 13, 2; 6, 8, 8; 9, 25, 2; 22, 50, 3: frui namque pace, id. 4, 9, 2; 5, 11, 6; 6, 4, 8; 9, 37, 1 al.; omnia namque ista, etc., Quint. 9, 4, 32: mire namque, id. 9, 2, 29: pinxere namque effigies herbarum, Plin. 25, 2, 4, § 8: duodecim namque populos, etc., Flor. 1, 5, 5: non me impia namque Tartara habent, Verg. A. 5, 733: non hoc mihi namque negares, id. ib. 10, 614.
1. nāna, ae, v. nanus, I. B.
2. Nana, ae, f., a nymph, daughter of Sangarius and mother of Atys, Arn. 5, p. 158.
nancĭo, īre, v. a., and nancĭor, īri, v. dep. a. [root nac-, v. nanciscor], to get, gain, obtain (post-class.): si nanciam populi desiderium, Gracch. ap. Prisc. p. 888 P.: in foedere Latino: PECVNIAM QVIS NANCITOR (i. e. nancitur) HABETO, Paul. ex Fest. p. 166 Müll.
nanciscor, nactus and nanctus (cf. Mai. ad Cic. Rep. 1, 10, 16; Drak. ad Liv. 24, 31; 25, 30;
- I. inf. nanciscier, Plaut. As. 2, 2, 59), 3, v. dep. a. [Sanscr. naç, obtain; Gr. ἐνεκ- in ἤνεγκα, etc.; cf.: ἀνάγκη, necesse] (in pass. signif, nactus, v. infra fin.), to get, obtain, receive a thing (esp. by accident or without one’s co-operation), to meet with, stumble on, light on, find a thing (syn.: offendo, reperio, deprehendo): unde anulum istum nactus? Ter. Hec. 5, 3, 27: quoniam nacti te, inquit, sumus aliquando otiosum, Cic. Fin. 1, 5, 14: nactus sum etiam, qui Xenophontis similem esse se cuperet, id. Or. 9, 32: cum plus otii nactus ero, id. Fam. 3, 7, 1; id. N D. 3, 36, 87: immanes beluas nanciscimur venando, id. ib. 2, 64, 161; id. Fam. 13, 7, 4: eum Philolai commentarios esse nanctum, id. Rep. 1, 10, 16 Mai.: Cato sic abiit a vitā, ut causam moriendi nactum se esse gauderet, id. Tusc. 1, 30, 74: se in silvas abdiderunt, locum nacti, egregie et naturā et opere munitum, Caes. B. G. 5, 9; hence, to possess by birth, to have by nature: maleficam (naturam) nactus est in corpore fingendo, Nep Ages. 8; of evil as well as good fortune: quod sim nactus mali, Ter. And. 5, 6, 3: ex nuptiis tuis si nihil nanciscor mali, id. Phorm. 3, 3, 10.
Esp., to catch, contract by infection or contagion: nactus est morbum, Nep. Att. 21, 2: febrim, to contract or catch a fever, Suet. Tit. 10: milvo est quoddam bellum quasi naturale cum corvo, ergo alter alterius ubicumque nactus est ova, frangit, Cic. N. D. 2, 49, 125.
- II. Transf., to light upon, meet with, reach, find; of inanim. things or living beings: meum quod rete et hami nacti sunt, meum potissimum est, Plaut. Rud. 4, 3, 46: vitis claviculis suis quicquid est nacta, complectitur, Cic. Sen. 15, 52: nactus idoneam ad navigandum tempestatem, Caes. B. G. 4, 23: nactusque silentia ruris Exululat, having reached the quiet country, Ov. M. 1, 232: nactus, as passive, App. M. 7, 15; Hyg. Fab. 1 and 8.
nancītor, v. nancio.
nanctus, v. nanciscor it.
‡ Nanis, ĭdis, f. [nana], a Roman surname, Inscr. Fabr. p. 48, n. 269.
Nannētes, v. Namnetes.
nanque, v. namque.
nans, nantis, Part. and P. a., v. 1. no.
Nantŭātes, um, m., a people in Gallia Narbonensis, at the foot of the Alps, Caes. B. G. 3, 1; 4, 10; Plin. 3, 20, 24, § 137.
† nānus, i, m., = νάννος and νᾶνος (cf. Gell. 19, 13, 2 sq.); in vulg. lang.,
- I. a dwarf (pure Lat. pumilio): interrogatum a quodam nano, Suet. Tib. 61; Prop. 4 (5), 8, 41; Juv. 8, 32.
- B. In fem.: nāna, ae, a female dwarf: nanos et nanas et moriones populo donavit, Lampr. Alex. Sev. 34.
- II. Transf.
- A. A small horse, Helv. Cinn. ap. Gell. 19, 13, 5; cf. id. ib. § 4.
- B. A low, shallow water-vessel: vas aquarium vocant futim … quo postea accessit nanus cum Graeco nomine, et cum Latino nomine, Graecā figurā barbatus, Varr. L. L. 5, § 119 Müll.; cf. Paul. ex Fest. p. 176 ib.
1. no, nāvi, 1, v. n. [νέω], to swim, float.
- I. Lit.: alter nare cupit: alter pugnare paratu’st, Enn. ap. Paul. ex Fest. p. 166 Müll. (Ann. v. 258 Vahl.): pueris, qui nare discunt, scirpea induitur ratis, Plaut. Aul. 4, 1, 9; cf. below, Hor. S. 1, 4, 120: pinus Dicuntur liquidas Neptuni nāsse per undas, Cat. 64, 1: nat lupus, Ov. M. 1, 304: nantem delphina per undas, id. H. 19, 199: piger ad nandum, id. ib. 18, 210: ars nandi, id. Tr. 2, 486: nat tibi linter, Tib. 1, 5, 76; Luc. 8, 374.
Prov.: nare sine cortice, to swim without corks, i. e. to be able to do without a guardian (cf. above the passage in Plaut. Aul. 4, 1, 9), Hor. S. 1, 4, 120.
- II. Poet., transf., to sail, flow, fly, etc.: cum juventus Per medium classi barbara navit Athon, Cat. 66, 45: (undae) nantes refulgent, id. 64, 274: nare per aestatem liquidam suspexeris agmen (apium), Verg. G. 4, 59.
Of the eyes of drunken persons, to swim: nant oculi, Lucr. 3, 480; v. nato.
Hence, nans, antis, P. a., swimming, floating: nantes scaphae, Gell. 10, 26, 10; as subst., a swimmer; hence, nantes, ĭum, f., swimming fowls, i. e. geese, ducks, etc.: greges nantium, Col. 8, 14, 1.