Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

pāne, is, v. panis.

pănēgyrĭcus, a, um, adj., = πανηγυρικός,

  1. I. of or belonging to a public assembly or festival; hence, subst.: pănēgy-rĭcus, i, m., the festival oration of Isocrates, in which he eulogized the Athenians, Cic. Or. 11, 37; Quint. 10, 4, 4.
  2. II. Transf., praising, laudatory, eulogistic: libelli, panegyrics, Aus. Prof. 1, 13.
    More freq. subst.: pănēgyrĭcus, i, m., a eulogy, panegyric, Quint. 2, 10, 11; cf. id. 3, 4, 14: etiam malos panegyricis mendacibus adulantur, Lact. 1, 15, 13.

pănēgyrista, ae, m., = πανηγυριστής, a eulogist, panegyrist, Sid. Ep. 4, 1.

pănĕros, ōtis, or pănĕrastos, f., = πανέρως,

  1. I. a precious stone, supposed to have the property of making fruitful, Plin. 37, 10, 66, § 178.
  2. II. Pănĕros, a Roman surname, Suet. Ner. 30.
    As a slavename, Inscr. Marin. Fr. Arv. p. 631.

pānĭfĭcĭum (pānĕf-), ĭi, n. [panis-facio], the making of bread.

  1. I. Lit.: a pane et faciendo panificium coeptum dici, Varr. L. L. 5, § 105 Müll.
  2. II. Transf., any thing baked, as bread, cakes, etc., Cels. 2, 18: verbenas coronasque et panificia libertus obtulisse ei visus est, offering-cakes, Suet. Vesp. 7.

pānis, is, m. (neutr. collat. form pāne, is, Plaut. ap. Non. 218, 12, and Charis. p. 69 and 114 P.; v. infra; cf. also: non item apud vos est positum hoc pane et hic panis? etc., Arn. 1, 36.
In gen. plur., panium, acc. to Caes. ap. Charis. p. 69 and 114 P.; panuin, acc. to Prisc. p. 771 P.) [from the root pa, to feed; whence also πάομαι, pabulum, and pasco], bread, a loaf.

  1. I. Lit.: tunc farinam aquā sparsit et assiduā tractatione perdomuit finxitque panem, etc., Sen. Ep. 90, 23: a pistore panem petimus, vinum ex oenopolio, Plaut. As. 1, 3, 48: haec sunt ventris stabilimenta: pane et arsā bubulā, etc., id. Curc. 2, 3, 88: quin tu rogas, Purpureum panem an puniceum soleam ego esse, id. Men. 5, 5, 19: sordidus, id. As. 1, 2, 16: panis rubidus, id. Cas. 2, 5, 1: cibarius panis, coarse bread (v. cibarius), Cic. Tusc. 5, 34, 97: secundus, black bread, Hor. Ep. 2, 1, 123: ater, Ter. Eun. 5, 4, 17: durus ac sordidus, Sen. Ep. 119, 3: siccus, dry bread, id. ib. 83, 6: panis plebeius, siligneus, id. ib. 119, 3; cf.: panis tener et niveus mollique siligine factus, Juv. 5, 70: vetus aut nauticus, Plin. 22, 25, 68, § 138: lapidosus, Hor. S. 1, 5, 91: fermentatus, Vulg. Lev 7, 13: azymus, id. Exod. 29, 2: subcinericus, id. ib. 12, 39: oleatus, id. Num. 11, 8: mollia panis, the crumb, Plin. 13, 12, 26, § 82: panis crusta, the crust, id. 29, 4, 23, § 75: bucella panis, a mouthful, Vulg. Gen. 18, 5: mucida caerulei panis consumere frusta, Juv. 14, 128.
    1. B. In partic., a loaf: comesse panem tres pedes latum potes, Plaut. Bacch. 4, 1, 8: bini panes, id. Pers. 4, 3, 2: ex hoc effectos panes, jaciebant, etc., Caes. B. C. 3, 48, 2: panes et opsonia, Suet. Calig. 37: panes quos coxerat tradidit, Vulg. Gen. 27, 17: tortam panis unius, id. Exod. 29, 23: quinque panes, id. Johan. 6, 9: cum esuriente panem suum dividere, Sen. Ep. 95, 51: frange esurienti panem tuum, Vulg. Isa. 58, 7.
      Hence,
  2. II. Transf.
      1. 1. Food in general: non in solo pane vivit homo, Vulg. Luc. 4, 4; id. 2 Thess. 3, 12; and trop. of food for the soul, spiritual nourishment: ego sum panis vitae, the food which gives life, id. Johan. 6, 48; 6, 51, etc.
      2. 2. A mass in the shape of a loaf, a loaf: panes aeris, Plin. 34, 11, 24, § 107: aut panes viridantis aphronitri, Stat. S. 4, 9, 37.