No entries found. Showing closest matches:
pōmĕrīdĭānus (postm-), a, um, adj. [post-meridianus], in the afternoon, post-meridian: impetratum est a consuetudine, ut peccare suavitatis causā liceret, et pomeridianus quadrigas quam postmeridianus libentius dixerim, Cic. Or. 47, 157: pomeridianum tempus, id. de Or. 3, 5, 17; also: postmeridianum tempus, id. Tusc. 3, 3, 7: dies, Sen. Ep. 7, 3, 1: horae, Suet. Gram. 24: gnomonis umbra, Vitr. 1, 6: pomeridiana sessio (opp. ambulatio antemeridiana), Cic. de Or. 3, 30, 121: litterae, id. Att. 12, 53 fin.
pōmērĭum and pōmoerĭum (the first is most freq. in inscrr., the latter in MSS.; but the better manuscripts have also, Varr. R. R. 1, 2, 13, and Tac. A. 12, 23 and 24, pomerium. A third form, post-moerium, Varr. L. L. 5, § 143 Müll., seems merely to have been assumed from the etymology; a fourth archaic form is posi-merium, pontificale pomoerium, qui auspicato olim quidem omnem urbem ambiebat praeter Aventinum … estque prosimerium quasi proxi-murium, pontifices auspicabantur, Paul. ex Fest. p. 248 Müll.), ĭi, n. [post-moerus = murus].