Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

Segni, ōrum, m., a German tribe in Gallia Belgica, between the Eburones and Treviri, now Signei, near Condroy, Caes. B. G. 6, 32.

* segnĭ-pēs, pĕdis, m. [segnis], slowfool, a poet. designation of a worn-out horse, Juv. 8, 67.

segnis, e, adj. [commonly referred to sequor, that follows after, creeps after], slow, tardy, slack, dilatory, lingering, sluggish, inactive, unenergetic, lazy (in posit. not freq. till after the Aug. per., esp. in the histt.; in Cic. only comp., except in a passage from Non.; in Caes. only once in comp.; syn.: deses, ignavus, desidiosus, piger): (servi) quia tardius irent Propter onus segnes, Hor. S. 2, 3, 102; cf.: tardum et segne, Quint. 9, 4, 83: animus (opp. mobilis), Trogas ap. Plin. 11, 52, 114, § 275: puer segnis et jacens, Quint. 1, 3, 2: segnis inersque vocer, Tib. 1, 1, 58: segniores castigat atque incitat, * Caes. B. C. 1, 3; cf.: laudando promptos et castigando segnes, Tac. Agr. 21: segnes et pavidos, id. A. 16, 25: multa quae segnibus ardua videantur, id. ib. 15, 59: segnior esse, Cic. Att. 8, 11, B fin.: bonus segnior fit ubi neglegas, Sall. J. 31, 28: ne segniores viris feminas habere viderentur, Just. 2, 4, 27: equus aut morbo gravis aut segnior annis, Verg. G. 3, 95 et saep.: in quo tua me provocavit oratio, mea consecuta est segnis (segnius?), Cic. ap. Non. 33, 23: obsidio, Liv. 5, 46; 10, 10: bellum, id. 10, 12: pugna, id. 10, 36: navigatio, id. 30, 10: militia, id. 26, 21: mora, id. 25, 8 fin.; 34, 9; Ov. M. 3, 563: voluptas, id. R. Am. 404: otium, Tac. A. 14, 39 fin.; id. H. 4, 70: ingenium, id. A. 12, 26: imperium, Liv. 25, 14: pes (in the race), Hor. C. 3, 12, 9: Arar, slowly-flowing, sluggish, Plin. 3, 4, 5, § 33; cf. aquae, Curt. 8, 9, 18: stellae (Ursa Major and Minor and Boötes), Val. Fl. 1, 484: campus, i. e. unfruitful, Verg. G. 1, 72; cf. arvum, id. ib. 1, 151; Luc. 9, 438: metus, id. 4, 700: sopor, Sen. Herc. Oet. 690: alter (terror) diutinus, sed segnior, slower, more lingering, Liv. 35, 40, 7: segnior mors (per venenum), id. 40, 4 fin.
Sup., App. Mag. p. 310, 21.
With a neg.: non segnior discordia, Liv. 2, 43; cf.: nec Sagunti oppugnatio segnior erat, id. 21, 12: haud illo segnior ibat Aeneas, Verg. A. 4, 149; 7, 383; 8, 414.

        1. (β) Ad aliquid, less freq. in aliquā re, in aliquam rem: segniores posthac ad imperandum ceteri sint, Cic. Font. 7, 17 (3, 7); so in comp.: ad respondendum, id. Fin. 1, 10, 34: ad persequendum, Nep. Thras. 2, 2: ad laetitiam, Ov. P. 3, 4, 50; 4, 8, 75: ad credendum, Liv. 24, 13 fin.: ad alia facta, id. 44, 12: gnarus gentem segnem ad pericula, Tac. A. 14, 23: senatu segniore in exsequendis conatibus, Suet. Claud. 10: non in Venerem segnes nocturnaque bella, Verg. A. 11, 736; Maxim. Eleg. 5, 50.
        2. (γ) With gen. (in Tac.): occasionum haud segnis, Tac. A. 16, 14: laeti praedā et aliorum segnes, id. ib. 14, 33.
        3. (δ) With inf. (poet.): segnes nodum solvere Gratiae, Hor. C. 3, 21, 22; Ov. Tr. 5, 7, 19.
          Hence, adv., slowly, sluggishly, slothfully, lazily.
        1. (α) segnĭter: segniter, otiose, neglegenter, contumaciter omnia agere, Liv. 2, 58; so id. 25, 35; 29, 19; 40, 40; Vell. 2, 69, 2; 2, 87, 1; Tac. A. 11, 26; id. H. 2, 71; Stat. S. 1, 4, 106 al.
        2. (β) segnē: haud segne id ipsum tempus consumpserat, Liv. 38, 22: nihil agendum segne ratus, Amm. 21, 10.
      1. b. Comp.: segnius atque timidius pro re publicā niti, Cato ap. Charis. p. 196 P.: segnius socordiusque oppugnare, Liv. 40, 27; 30, 21; Tac. A. 11, 15; 13, 29; id. H. 3, 40; Hor. A. P. 180 al.
        Esp. freq. with the negg. non, haud, nihilo segnius (for which, in the MSS., sequius or secius is freq. interchanged), none the slower, not the less actively, earnestly, or zealously, with the same activity or earnestness, with undiminished zeal: non ideo tamen segnius precor, Plin. Ep. 3, 18, 10; so, non segnius, Plin. 28, 7, 23, § 77: haud segnius, Ov. M. 11, 534; Luc. 6, 286: nec segnius, Liv. 40, 40: neque segnius, Tac. A. 6, 13: neque eo segnius, Suet. Ner. 20: oppidani nihilo segnius bellum parare, Sall. J. 75, 10; so, nihilo segnius, Liv. 2, 47; 6, 38; 7, 18 fin.; 26, 12; 32, 22; 35, 8; Plin. Ep. 6, 20, 5; Nep. Dat. 2, 4.
      2. * c. Sup.: nautae torpedinis tactu segnissime torpuerunt, Cassiod. Var. 1, 35.

segnĭtas, ātis, f. [segnis], ante-class. for the class. segnitia, slowness, tardiness, dilatoriness, sluggishness, Att. ap. Non. 174, 23; so id. ib. 174, 21 (in Cic. de Or. 1, 41, 185, and Non. 251, 23; v. segnitia).

segnĭter, adv., v. segnis fin.

segnĭtĭa, ae, and (less freq.) segnĭ-tĭes, em, ē, f. [segnis], slowness, tardiness, dilatoriness, sluggishness, inactivity (freq. and class.; syn.: desidia, ignavia, pigritia, socordia).

        1. (α) Form segnitia: ut quod segnitia erat sapientia vocaretur, Tac. H. 1, 49: nihil loci’st segnitiae neque socordiae, * Ter. And. 1, 3, 1: rudem esse omnino in nostris poëtis aut inertissimae segnitiae est aut fastidii delicatissimi, Cic. Fin. 1, 2, 5: aliquem segnitiae accusare, Liv. 31, 38; Col. 9, 5, 2: segnitiae nota, Suet. Claud. 5 fin.: difficultatis patrocinia praeteximus segnitiae, Quint. 1, 12, 16: ob segnitiam non vindicatae fratris injuriae, Vell. 1, 1, 1: segnitia in asserendā libertate, Quint. 6, 5, 8 Zumpt N. cr.: qui segnitiam juvenis juxta insultet, Tac. A. 4, 59: sine segnitiā verecundus, Cic. Brut. 81, 282: ne temere coepta segnitia insuper everteret, Liv. 36, 15; Quint. 11, 3, 52: segnitia maris, Tac. H. 3, 42.
        2. (β) Form segnities: in hujusmodi negotio Diem sermone terere, segnities mera’st, Plaut. Trin. 3, 3, 67: quae tam sera moratur Segnities? * Verg. A. 2, 374: abs te socordiam omnem reice et segnitiem amove, Plaut. As. 2, 1, 6: castigemus etiam segnitiem hominum atque inertiam, Cic. de Or. 1, 41, 185 B. and K. (al. segnitatem acc. to Non. 174, 21): ut castigaret segnitiem populi, Liv. 31, 6 fin.; 31, 7: in desidiam segnitiemque conversus, Suet. Galb. 9: post nimiam ventorum segnitiem, Col. 2, 20, 5: in cunctatione ac segnitie perstare, Liv. 22, 27; 44, 7.

segnĭtĭes, v. segnitia.