Lewis & Short

con-spūto, no perf., ātum, 1, v. freq. a. [conspuo], to spit upon in contempt (very rare): nostros coeperunt Clodiana, * Cic. Q. Fr. 2, 3, 2: maledictus et consputatus, etc., Tert. adv. Jud. 14; id. Idol. 1.