Lewis & Short

contūsĭo, ōnis, f. [contundo], a crushing, breaking, battering, bruising (rare).

  1. I. In gen.: olivae, Col. 12, 47, 3: falcis hebetioris, Plin. 17, 24, 37, § 227.
  2. II. In medic. language, a bruise, contusion, Scrib. Comp. 101; 165 et saep.