Lewis & Short

aedĭfĭcātōrĭus, a, um, adj. [aedifico], pertaining to building.

  1. I. Lit.: aedificatoria somnia, Tert. Anim. 47.
    Hence, subst.: aedĭfĭcātōrĭa, ae, f., = architectura, Boëth. Aristot. Top. 3, 1, p. 680.
  2. II. Fig.: verbum aedificatorium mortis, i. e. that was the cause of death, Tert. Carn. Christ. 17.