Lewis & Short

aequābĭlĭtas, ātis, f. [aequabilis], the quality of aequabilis, equality, uniformity, evenness, equability (in the class. per., perh. only in Cic.; Lact. 5, 14).

  1. I. In gen.: motūs, Cic. N. D. 2, 5: universae vitae, tum singularum actionum, id. Off. 1, 31, 111; cf. id. ib. 26.
  2. II. Of law, equity, justice, impartiality (cf. aequabilis, II. B.): in rebus causisque civium aequabilitatis conservatio, impartiality, Cic. de Or. 1, 42, 188: in laude justitiae explicandum est quid cum fide, quid cum aequabilitate factum sit, id. ib. 2, 85.
    Of the administration of the state, an equal claim or title of all to the same political equality: ipsa aequabilitas est iniqua, cum habeat nullos gradus dignitatis, Cic. Rep. 1, 27.
  3. III. Of discourse, uniformity of style (cf. aequabilis, II.): elaborant alii in lenitate et aequabilitate et puro quasi quodam et candido genere dicendi, Cic. Or. 16, 53