Lewis & Short

dēstructĭo, ōnis, f. [destruo], a pulling down, destruction.

  1. I. Prop.: murorum, Suet. Galb. 12: munitionum, Vulg. 2 Cor. 10, 4.
  2. II. Trop.: sententiarum (opp. confirmatio), a refuting, refutation, Quint. 10, 5, 12: appetentiae, disturbance, Cael. Aur. Acut. 3, 21, 203.