Lewis & Short

displĭcentĭa, ae, f. [displiceo],

  1. I. dissatisfaction, discontent: sui (with taedium), Sen. Tranq. An. 2, 8.
  2. II. Med. t. t., indisposition: corporis, Cael. Aur. Tard. 3, 6, 86; 5, 10, 96.