Lewis & Short

dĭūrētĭcus, a, um, adj., = διουρητικός, that promotes urine, diuretic (pure Lat. mictorius or mictualis): vina, Pall. Oct. 14, 3: potiones, Veg. 5, 71 fin. (3, 72 Bip.): medicamenta, Cael. Aur. Tard. 1, 4, no. 117.