Lewis & Short

dŏlōsus, a, um, adj. [dolus], crafty, cunning, deceitful (rare, and mostly poet.; for syn. cf.: subdolus, fraudulentus, fallax; callidus, astutus, vafer, veterator, etc.): conservus, Plaut. Mil. 2, 2, 43: fidicina, id. Epid. 3, 2, 36: mulier, Hor. S. 2, 5, 70: gens, Ov. M. 14, 92: vulpes, Phaedr. 1, 13, 11 et saep.: consilia, Poët. ap. Cic. Rab. Post. 2, 4: artes, Ov. M. 15, 473; August. in Ev. Joan. Tract. 116, 5: statera, false, Vulg. Prov. 20, 23; cf. pondera, id. Mich. 6, 11.
With inf.: amici, Ferre jugum pariter dolosi, Hor. C. 1, 35, 28.
Poet.: taurus, i. e. Jupiter, changed into a bull, Hor. C. 3, 27, 25: incedis per ignes Suppositos cineri doloso, i. e. deceitful, treacherous, id. ib. 2, 1, 8; cf. nummus, id. Pers. prol. 12.
Adv.: dŏlōse, craftily, deceitfully (class.), Plaut. Ps. 4, 2, 4; id. Truc. 2, 5, 9; Cic. Off. 3, 15, 61; Vulg. Psa. 5, 10 al.
No Comp. or Sup.