Lewis & Short

ējūrātĭo (ējĕrātio, Tert. Spect. 4; cf. ejuro), ōnis, f. [ejuro, II.], an abjuring, i. e. a resigning, abdication, laying down of an office (post-Aug.).

  1. I. Prop.: ignominiosa consulum, Val. Max. 2, 7, 7 fin.
  2. II. Transf., a resigning: bonae spei, Sen. Vit. Beat. 26, 5.