Lewis & Short

excursor, ōris, m. [excurro, I. A. b.].

  1. I. A skirmisher, scout, spy: paratissimus pro nobis, Val. Max. 7, 3, 7: istius excursor et emissarius, Cic. Verr. 2, 2, 8, § 22.
    1. B. Transf.: excursores venti habentur, qui directo spiritu proflant, App. de Mundo, p. 62, 20 (p. 259 Bip.).
  2. II. In gen., i. q. cursor, Inscr. ap. Don. 315, 7.