Lewis & Short

falcātus, a, um, adj. [falx], armed with scythes.

  1. I. Lit.: currus, quadrigae, etc., Liv. 37, 41, 5; Curt. 4, 9, 4; Auct. B. Alex. 75; Val. Fl. 6, 105; 387.
  2. II. Transf., sickle-shaped, hooked, curved, falcated: en sis, a falchion, Ov. M. 1, 717; 4, 727: cauda, id. ib. 3, 681; Plin. 10, 21, 24, § 47: sinus arcus, Ov. M. 11, 229.