Lewis & Short

fāmātus, a, um, adj. [fama, II. B. 2.], in bad odor, notorious, disreputable: quibus criminibus haec causa famata est, Cic. Scaur. 13 dub. (al., ex conject., diffamata): tonsor Licinus, Schol. Cruq. ad Hor. A. P. 301.