Lewis & Short

gŭlōsus, a, um, adj. [gula, II.], gluttonous, luxurious, dainty (post-Aug.; cf.: edax, vorax): oculis quoque gulosi sunt, Sen. Q. N. 3, 18 fin.: nil est miserius nec gulosius Santra, Mart. 7, 20, 1: gulosum Fictile, i. e. containing dainty food, Juv. 11, 19: abstinentia, i. e. an abstinence that enhances enjoyment, Hier. Ep. 107, 10.
Transf.: nimium lector gulosus, i. e. a too voracious reader (acc. to others, an over-fastidious reader), Mart. 10, 59, 5.
Adv.: gŭlōse, gluttonously: gulosius condire cibos, Col. praef. § 5: nil est, Apici, tibi gulosius factum, Mart. 3, 22, 5: gulosissime nutrit, Tert. Res. Carn. 1.