Lewis & Short

ignĭfer, ĕra, ĕrum, adj. [ignis-fero], fire-bearing, fiery (poet.).

  1. I. Lit.: aether, Lucr. 5, 459; 490: fulmen, id. 6, 379: lampades, id. 2, 25: axis, Ov. M. 2, 59: sidus, Prud. ap. Symm. 2, 1027: tauri, Val. Fl. 8, 342.
  2. * II. Trop.: ignifero mentes furiabat in iram Hortatu, Sil. 17, 294.