Lewis & Short

imbrĭco, no perf., ātum, 1, v. a. [imbrex].

  1. I. To cover with gutter-tiles (postclass.): tegulis interjacentibus imbricarentur, Sid. Ep. 2, 2.
  2. II. To form like a gutter-tile: caementa inter se, Vitr. 2, 8.
    In part. perf.: laurus folio per margines imbricato, Plin. 15, 30, 39, § 127: ungues simiae, id. 11, 45, 101, § 247: vertebrae, id. 11, 1, 1, § 1.