Lewis & Short

1. indāgo, āvi, ātum, āre (dep. form indagatur, Varr. L. L. 5, § 94 Müll.), v. a., to trace out, track, as dogs in hunting (syn.: vestigo, scrutor; class.).

  1. I. Lit.: canis natus ad indagandum, Cic. Fin. 2, 13, 39: feras, Varr. L. L. 5, § 94 Müll.: quae tactu quaeque naribus auribusque et oculis indagantur, Col. 3, 10, 9.
    So of hunting in gen.: bestiarum cubilia, Sen. Vit. Beat. 14, 4.
  2. II. Trop., to search into, investigate, explore; hunt for, strive to obtain: neu rem ipsam indaget, si, etc., Plaut. Trin. 3, 3, 26; cf.: eo si pacto posset indagarier mulier, be traced, id. Merc. 3, 4, 38: indagare et odorari quid cuique opus esset, Cic. Verr. 2, 2, 54, § 135: indicia communis exitii, id. Mil. 37, 103: inusitatas vias, id. Or. 3, 11: de re publica, id. Att. 2, 4, 4: clementiam misericordiamque apud judices, Gell. 6, 3, 18: intervalla siderum a terra, Plin. 2, 21, 19, § 80: sepulchrum (Archimedis), Cic. Tusc. 5, 23, 64.