Lewis & Short

2. ĭnĭtus, ūs, m. [ineo], a coming in, entrance.

  1. I. Lit.
    1. A. An approach, arrival, advent: volucres te, diva, tuumque Significant initum, Lucr. 1, 13.
    2. B. A beginning, commencement: movendi, Lucr. 1, 383: motūs, id. 2, 269.
  2. II. Transf., approach (in mal. part.), Ov. F. 4, 94; Plin. 8, 44, 69, § 172: sues initum matutinum appetere, id. 10, 63, 83, § 181.