Lewis & Short

in-nuptus, a, um, adj. [2. in-nubo], unmarried.

  1. I. Lit.
    1. A. Adj.: pueri innuptaeque puellae, Verg. G. 4, 476: Minerva, virginal, virgin-, id. A. 2, 31: manus, the Amazons, Sil. 2, 75.
    2. B. Subst.: innupta, ae, f., an unmarried woman, a virgin, Cat. 62, 6; 12; 36; 64, 78; Prop. 3, 19, 25; Verg. A. 12, 24: praegnans, Arn. in Luc. 2, 2.
  2. II. Transf.: innuptae nuptiae (γάμος ἄγαμος), a marriage that is no marriage, an unhappy marriage, Poëta ap. Cic. de Or. 3, 58, 219 (Trag. Fragm. Inc. v. 80 Rib.).