Lewis & Short

annĭcŭlus, a, um, adj. [annus], a year old, of a year, or a yearling (not in Cic.; freq. in Vulg.): nuces, Cato, R. R. 17, 2 Schneid.: taurus, Varr. R. R. 2, 5, 12: vituli, Vulg. Micah, 6, 6: agnus, ib. Ex. 12, 5: ovis, ib. Lev. 14, 10: capra, ib. ib. 15, 27: vinum, Varr. R. R. 1, 65: virgo vix annicula, * Nep. Att. 19, 4: aetas, Col. 7, 9, 2 al.