Lewis & Short

lĭgūrītor (lĭgurr-), ōris, m. [ligurio].

  1. * I. One fond of dainties, an epicure, gourmand: eumque quasi liguritorem catillonem appellat, Macr. S. 2, 12.
  2. II. In mal. part., Aus. Ep. 128 in lemm.
      1. 1.lĭgūrĭus, gulosus, catillo, λίχνος, Gloss.