Lewis & Short

līnĕo, āvi, ātum, 1, v. a. [linea], to reduce to a straight line, to make straight or perpendicular.

  1. I. Lit.: dolabit, lineabit, secabitque materiam, Cato, R. R. 14, 3: bene lineata carina, Plaut. Mil. 3, 3, 40: radios, Vitr. 9, 4, 13.
  2. II. Transf., pass. part.
    1. A. Striped: basiliscus albis maculis lineatus, Isid. 12, 4, 7; 16, 12, 4.
    2. B. Decked out: inter comatos lineatosque juvenes, Hier. Ep. 117, n. 6.