Lewis & Short

1. līquor, līqui (inf. liquier, Att. Trag. Brut. 28), v. dep. n. [liqueo], to be fluid or liquid, to flow, melt, dissolve (poet. and in post-Aug. prose).

  1. I. Lit.: tum toto corpore sudor Liquitur, Verg. A. 9, 813: huic (arbori) atro liquuntur sanguine guttae, id. ib. 3, 28: liquentia flumina, id. ib. 9, 679: mella, id. ib. 1, 432: fluvius, id. G. 4, 442: ut fraces et amurca liquentur, Plin. 15, 6, 6, § 22.
  2. II. Trop., to melt or waste away: ilico res foras labitur, liquitur, Plaut. Trin. 2, 1, 17: in partem pejorem liquitur aetas, Lucr. 2, 1132: per poli liquentis axem, Prud. στεφ. 1, 88.